(பி - ம்.) 11 'யாகுத லதற்பட'

திணையும் துறையும் அவை.

வெளிமான் துஞ்சியபின் அவர் பாடியது.

(இ - ள்.) பிணமிட்டுப் புதைக்கப்பட்ட கவிக்கப்பட்ட செய்ய தாழியினது குவிந்த புறத்தேயிருந்த செவி சிவந்த கழுகின்சேவலும் பொகுவலென்னும் புள்ளும் அஞ்சாவாய் வாய்வலிய காக்கையும் கோட் டானும் கூடிப் பேயினத்துடனே தாம் விரும்பியவழியே இயங்கும் சுடு காட்டைத் தலைப்பட்டான், வீரபானத்தைக் காமுறுவான்; அவனுடைய வளைகழிக்கப்பட்ட உரிமை மகளிரைப்போலப் பழைய அழகு தொலைந்து பாடுவாரது சுற்றமும் ஒளிமழுங்கின; தொகுதிகொண்ட முரசங்களும் கண்கிழிந்தன; பாகர்முதலாயின ஆளில்லாத மலைபோன்ற யானைகளும் மருப்பிழந்து விட்டன; இவ்வாறு வெவ்விய திறலையுடைய கூற்றம் பெரிய இறந்துபாட்டை எய்துவிப்ப என் இறைவன்........அவ்விறந்து பாட்டிலே படுதலை அறியேனாய் ஐயோ! அளித்தலையுடையேன் வந்தேன்; நிச்சயமாக என்ன துயரமுறுவர்கொல்லோ என்னையடைந்த சுற்றத்தார்? மழையையுடைய இரவின்கண் மரக்கலம் கவிழ்ந்தகாலத்துப் பொறுத்தற்கரிய துன்பமுற்ற நெஞ்சுடனே ஒருபெற்றிப்படக் கண்ணில்லாத ஊமன் கடலின்கண் அழுந்தினாற்போல எல்லையளந்தறியப்படாத திரையரிதாகிய வெள்ளத்தின்கண் துன்பமாகிய மறுசுழியின்கட் பட்டுச் சுழலுமதனின் இறந்துபடுதலே நன்று; நமக்குத் தக்க செய்கையும் அதுவே-எ - று.

யான் அது செய்யப்பெற்றிலேனென்னும் நினைவிற்று.

மன் கழிவின்கண் வந்தது.

வெருவா வழங்குமென இயையும்.

'முரசும் கண்கிழிந்தன, யானையும் மருப்பிழந்தன' என்ற கருத்து: அவற்றால் தொழில்கொள்வாரின்மையின், அவை பயனிழந்தனவென்பதாம்.

(கு - ரை.) 1. புறநா. 228 : 12, குறிப்புரை.

2. செவிசெஞ்சேவல் : புறநா. 370 : 26, 373 : 38; அகநா. 77.

1-2. 'கவிசெந் தாழிக் குவிபுறத் திருந்த, செவிசெஞ் சேவலும்: என முறை மயங்கி வந்ததாலெனின், ஆண்டுச் செஞ்செவியென்பது மொழிமாறி நின்றது' (தொல். கிளவி. சூ. 26, தெய்வச்.)

3. மு. புறநா. 362 : 17.

1-3. செய்யுட்கண் வண்ணச்சினைச்சொல் அடை சினை முதலெனு மூன்றும் முறைமயங்கி வந்ததற்கு மேற்கோள் (தொல். கிளவி. சூ. 26, சே.,ந.; இ. வி. சூ. 314, உரை); ‘கவிசெந்தாழிக்......கூகையுங் கூடி: எனவருவன,

கொம்புகூர்மாடு, மடல்விரிதாழை என்றாற்போல வருதலின், உயர்திணை தொடர்ந்த பொருண்முதலாறும் என்னுஞ் சூத்திரத்துள் அஃறிணையொடு சார்த்தின் அஃறிணை முடிபினவாமென அமைத்த தன்பாற்படுமென்க' (நன். வி. சூ. 403)

6. புறநா. 261 : 18 - 9, 280 : 14.

8. முரசங் கண்கிழிதல் : புறநா. 229 : 19.

10-12. ‘வெந்திறற் கூற்றம்......அந்தோவளியேன் வந்தனென் மன்ற: என்றவழி அந்தோவென்பது கேடுகுறித்து நின்றது' (தொல். இடை. சூ. 33,தெய்வச்.)

14. மரம்: பு. வெ. 111, உரை.

18-9. "சங்கடத்திற் சாவதே நன்று" (தனிப்பாடல்)

(238)