(பி - ம்.) 3 ‘வெயர்நனை’ 5 ‘பூண்டகை’6 ‘ரொக்கலொடு’ 13 ‘கேற்றியவில்ல’

திணையும் துறையும் அவை.

சோழன் குளமுற்றத்துத் துஞ்சிய கிள்ளிவளவனைஆலத்தூர்கிழார் பாடியது.

(இ - ள்.) நின் கையகத்தது, இலக்கணமுறைமைநிரம்பிய யாழ;் உடம்பின் கண்ணது, ¹ ஈத்தளிப்போரில்லாமையாற்பசி; அரையதாகிய வேற்றிழை ஊடுபோன வேர்ப்பால்நனைந்த சீரையை ² அற்றம் மறைத்து உடுத்தவருத்தத்தையுடைய பாண! மடியால் மேற்கோளில்லாதவன்உடம்பையொப்பப் பெரிதாகப் புற்கென்ற மிகப்பெரியசுற்றத்தையுடையையாய் உலகமெல்லாவற்றையுஞ் சூழ்வந்துபின்னை என்னை, மெல்ல வறுமைதீர்ப்பார் யாரெனக்கேட்கின்றாயாயின், கேளாய்; வேந்தரது கொல்யானைபுண்பட்டுவருந்தும் கொடியெடுக்கப்பட்ட பாடிவீட்டின்கட்குருதிப்பரப்பின்கண்ணே யானையைக் கொன்றுபுலாலையுடைய போர்க்களத்தையுண்டாக்கிய போர்செய்யும்படையையுடையவன், உயர்ந்த நிலையையுடைத்தாகிய மாடத்தையுடையஉறையூரிடத்திருந்தான்; அவன், பொருவோர் பொருட்டுஎடுக்கப்பட்ட வேலையுடையனாய் ஒரு பெற்றியே பகைவர்நாட்டின்கட் போதலும் உரியன்; சுற்றப்பட்ட மாலையையும்ஒள்ளிய எரியையொக்கும் நிறம்பொருந்திய பசும்பொன்னாற்செய்யப்பட்ட பூணினையும் உடைய கிள்ளிவளவனிடத்தேசெல்குவையாயின் அவனது நெடிய வாயிலின்கட் காலம்பார்த்து நிற்றலும் உடையையல்லை; விளங்கிய பகற்பொழுதின்கண்அவன் பரசிலர்க்குத் தேர்வழங்கியிருக்கும்இருப்பை நின் கண்ணாரப் பார்த்து நீ அவனைக் கண்டபின்புபூவின்கண் ஆடும் வண்டு ஊதாத பொற்றாமரைப்பூவைச்சூடாயாதல் அந்நெடுங்கடை நிற்றலினும் உடையையல்லை;அதனால், ஆண்டுச் செல்வாயாக-எ - று.

தகை தார் தகைத்தாரென நின்றது; மேம்பட்டதாருமாம்.

பாண! ஒக்கலையாய் வளைஇவினவுதியாயின், தானையையுடையவன், உறந்தையோன்:அவன்பாற் படர்குவையாயின், நின்கையது யாழாதலானும்,மெய்யது பசியாதலானும், நெடுங்கடை நிற்றலுமில்லை;நீ அவற் கண்டபின்றைத் தாமரை சூடாயாதல் அதனினுமிலையெனமாறிக் கூட்டுக.

பூவாகிய தாமரையெனினும் அமையும்;அதற்கு இன் அல்வழிச் சாரியை.
‘புகழ்த்தகையில்லோன்’ (5) என்பதூஉம் பாடம்.

³ ஒருநாள் முதலன பத்துநாழிகையும் அறத்தின்வழியொழுகிப்பின் பத்துநாழிகையும் இறையின் முறைமைகேட்டுச்செய்த பொருளைப் பரிசிலர்க்குக் கொடுத்து மகிழ்ந்திருத்தலால்கடும்பகற்றேர்வீசிருக்கையென்றார்.

(கு - ரை.) 3. “வேரொடு நனைந்துவேற்றிழை நுழைந்த, துன்னற் சிதாஅர்” (பொருந.80-81). சிதார்-கந்தை.

4. உயவல் : மணி. 3 : 90.

5. மேற்கோளில்லாதவனுடைய உடம்புவாடியிருக்கும் என்றபடி.

6. ஒக்கலை-சுற்றங்களை உடையாய்.

11. “செற்றமுங் கலாமுஞ் செய்யாதகலுமின்” (மணி. 1 : 63) கலாஅம்-போர்.

12. புறநா. 67 : 8-9; பட்டினப். 285.

உறையூரென்பதனை உறந்தையென முன்னோர்திரித்து வழங்கியதற்கு மேற்கோள்; தொல்.செய். சூ. 80, பேர்.; ந.

13. “திருமா வளவன் றெவ்வர்க்கோக்கிய, வேலினும் வெய்ய” (பட்டினப். 299 -300). ஓக்கிய - எடுத்த.

16. கிள்ளிவளவன் : பாட்டுடைத்தலைவன் பெயர்.

17. கடும்பகல்-பத்து நாழிகைமுதல்இருபது நாழிகை இறுதியாகவுள்ள காலம்.

18. “நயந்தோர்க்குத், தேரீயும்வண்கை யவன்” (கலித். 42); தேர் வீசுதல் : மதுரைக்.752.

20. “ஆடுவண் டிமிரா வழலவிர் தாமரை”(பெரும்பாண். 481)

16-21. புறநா. 11 : 11 - 7.

20-21. பொற்றாமரைப்பூவைப் பெறுவாய்.“உயவற்பாண, கிள்ளிவளவன்பாற் செல்வாயாயின்,செல்வமெய்துவை” எனக்கூறினமையால், இதுவும்பாணாற்றுப் படையாயிற்று.

1. “இன்சொலா லீத்தளிக்க வல்லாற்கு”(குறள், 387)

2 “அற்றங் காவாச் சுற்றுடைப்பூந்துகில்” (மணி. 3 : 139)

3 ‘தலைமகனால் தலைநின்று ஒழுகப்படுவனதருமார்த்த காமமென்பன; அம்மூன்றினையும் ஒரு பகலைமூன்று கூறிட்டு முதற்கட் பத்து நாழிகையும் அறத்தொடுபட்டுச்செல்லும்; இடையன பத்து நாழிகையும் அருத்தத்தொடுபட்டுச்செல்லும்; கடையன பத்து நாழிகையும் காமத்தொடுபட்டுச் செல்லும்; ஆதலால் தலைமகன் நாழிகையளந்துகொண்டுதருமத்தொடு படுவான், தலைமகளும் வேண்டவே தானும் வேண்டப்போந்துஅத்தாணி புகுந்து அறங்கேட்பதும் அறத்தொடு பட்டுச்செல்வதும் செய்யும்; நாழிகை யளந்து இடையன பத்துநாழிகையும் இறையும் முறையும் கேட்டு அருத்தத்தினொடுபட்டுவாழ்வானாம்’ (இறை. சூ. 40, உரை)