(பி - ம்.) 13 ‘பாணன்’

திணையும் துறையும் அவை.

அவனைக் கோவூர்கிழார் (பி - ம். கோவூரழகியார்)பாடியது.

(இ - ள்.) தேன்போல இனிய நரப்புத்தொடைபொருந்திய சிறிய யாழையுடைய பாண! ‘கயத்தின்கண்வாழும் யாமையை நாராசத்தின் கண்ணேகோத்தாற்போன்ற நண்ணிய கோலாற் பிணிக்கப்பட்டதெளிந்த கண்ணையுடைய பெரிய உடுக்கையோசை இனியகாண்க; இவ்விடத்தே சிறிது ஆறிப்போவீராக’ என்றுசொல்லிப் பலவும் என்னை வினவுதலமையாத முதியவாய்மையையுடைய இரவலனே! யான்சொல்லுவதனைக் கேட்பாயாக;தைமாதத்தின்கட் குளிர்ந்த பொய்கையைப் போலக்கொள்ளக்கொள்ளத் தொலையாத சோற்றையுடைய அகன்றநகரிடத்து அடுநெருப்பல்லது சுடுநெருப்பறியாது ¹சோற்றையும்தண்ணீரையும் விளைக்கும் நல்ல நாட்டுக்கு வேந்தன்,கிள்ளிவளவனது நல்ல புகழை நினைத்து மணத்தை ஆராயும்ஆராய்ச்சியையுடைய வண்டுசிறியவெளிய ஆம்பலின்மீதேஊதும் கையான்வள்ளிய கொடையையுடைய பண்ணனதுசிறுகுடிக்கட் பாதிரிநாறும் மயிரினையும் ஒள்ளியநுதலினையும்இனிய முறுவலையுமுடைய விறலியுடனே மெல்ல மெல்ல நடந்துசெல்வையாயின் செல்வத்தையுடையையாவை; விறகைக்காட்டினின்றும் ஊரகத்துச் செலுத்துமாந்தர் அக்காட்டகத்துவிழுப்பொருள் எடுத்துக் கொண்டாற் போல்வதொரு நேர்பாடன்றுஅவனது வண்மை; அது பெறுவேங்கொ லென்று கருதவேண்டா;அவனது தாள் வாழ்க-எ - று.

பாண! தணிக எனக்கூறி வினவலானஇரவல! விறலியொடு மென்மெலச் செல்குவையாயினெனஇயையும்; வியனகர்ச் செல்வையாயினெனவும் அமையும்.நகரையுடையநாடென இயைப்பாரும் உளர்.

‘விறகொய்மாக்கள் பொன்பெற்றன்னதோர்தலைப்பாடன்று’ என்பதற்கு விறகிற்குச் சென்றோர்பொன்பெற்றாற் போல்வதொரு தலைப்பாடதென்று பொருளுரைப்பாரும்உளர்; அதுபொருந்துமேல் அறிந்து கொள்க.

(கு - ரை.) 1. தொடை-நரப்புத்தொடை;தந்தி, தேந்தீந்தொடை : பயனுவமம்; “தீந்தே,னணிபெற வொழுகி யன்ன வமிழ் துறுழ் நரம்பினல்யாழ்”(சீவக. 722)

2-3. புறநா. 249 : 3 - 4; “பகுவாயாமை, கம்பு ளியவ னாக விசிபிணித், தெண்கட் கிணையிற்பிறழும்” (அகநா. 356 : 2 - 4); “ஆமை யகடுபோலங்கட் டடாரி”, “யாமை, யள்ளகட் டன்ன வரிக்கிணை”(பு. வெ. 186, 206)

5. புறநா. 89 : 4.

6. “தைஇத் திங்கட் டண்கயம்படியும்” (நற். 80:7); “பனிச்சுனைத் தெண்ணீர்,தைஇத் திங்கட் டண்ணிய தரினும்” (குறுந்.196); “தைஇத் தண்கயம் போலப் பலர்படிந்து” (ஐங்குறு.84)

7. “கொளக்கொளக் குறையாச்செல்வத்து” (பதிற். 82 : 12); “கொளக்கொளக்குறையாது தரத்தர மிகாது........நாடு” (மதுரைக்.426 - 8)

செயவெனெச்சம் இருதொழிலும் நிகழ்காலமும்ஏற்றுவந்ததற்கு மேற்கோள்; நன். மயிலை. சூ. 343;நன். - வி. சூ. 344.

6-7. “கொளக்குறை படாஅக் கோடுவளர்குட்டத்து” (அகநா. 162)

8. புறநா. 20 : 7 - 9.

9. புறநா. 58 : 10; ‘சோறு’ மருந்தெனப்படுதலை,மணி. 11 : 48, 117-ஆம் அடிகளாலும் அறிக; “சோழ வளநாடுசோறுடைத்து” (ஒளவையார் பாடல்)

12. ஊதும் - நுகரும்; கலித். 66; அகநா.132,

13. பண்ணன் சிறுகுடி : “தனக்கெனவாழாப் பிறர்க்குரி யாளன், பண்ணன் சிறுகுடி”,“பண்ணன் சிறுகுடி வடாஅது, தீநீர்க் கான் யாறு”,“கழற்காற் பண்ணன் காவிரி வடவயி, னிழற்கயம்”(அகநா. 54, 117, 177)

14. “கானப் பாதிரிக் கருந்தகட்டொள்வீ, வேனி லதிரலொடு விரைஇக் காண்வரச்,சில்லைங் கூந்தல்; (அகநா. 261 : 1 - 3)

15. “நன்மா மயிலின் மென்மெலவியலி” (மதுரைக். 608)

16. செல்வு-செல்வம்; “செல்வாயசெல்வந் தருவாய், நீயே”, “செல்வாய்த்திருவானாய் நீயே” (தே.)

17. ஒய்தல் - செலுத்துதல்; புறநா. 116: 8; நற். 74 : 4; பதிற். 73, 87.

19. தாள்வாழ்க வென்றல் மரபு; புறநா.101 : 10, 103 : 12, 171 : 15; “நாதன்றாள் வாழ்க” (திருவாசகம்)

1 “தண்ணீருஞ் சோறு மளிப்பான்றிருப்பனந் தாட்பட்டனே” (தனிப்பாடல்)