77. தலையாலங்கானத்துச் செருவென்ற பாண்டியன்
நெடுஞ்செழியன்

     பாண்டியன் நெடுஞ்செழியன் தலையாலங்கானத்துச் செருவில் தேரூர்ந்து
வந்து நின்ற காட்சியையும் அவன் பின்னர்ப் பகைவரொடு பொருது அவரைக்
கொன்றவிடத் தமைந்த தோற்றத்தையும் கண்ட இடைக்குன்றூர் கிழார்,
நெடுஞ்செழியன் தேர்க் கொடிஞ்சிக்கண் நிற்கின்றானாயினும், “யார்கொல்
அவன்; அவன் கண்ணி வாழ்க” என வியந்து வாழ்த்தி, “அவன் இளமைச்
செவ்வி அண்மையிற்றான் கழிந்தான்; இதுகாறும் அணிந்திருந்த கிண்கிணியை
நீக்கி இப்போதுதான் கழல் அணிந்தான்; சென்னியில் வேம்பின் தளிரும்
உழிஞைக் கொடியும் விரவித் தொடுத்த கண்ணியுடையனானான்; இதுவரை
யணிந்திருந்த தொடியை நீக்கிக் கையில் வில்லைப் பற்றிக்கொண்டு தேர்
மொட்டில் நிற்கின்றான்; மார்பில் தாரணிந்துள்ளானாயினும் ஐம்படைத்தாலியை
இன்னமும் கழித்திலன்; பாலருந்துவதை விட்டு இப்போதே உணவினையும்
உண்ணத் தலைப்பட்டான்; இத்துணை இளையோன், புதியராய் மேன்மேல்
வெகுண்டு வரும் வீரரைக் கண்டு வியப்பதும் செய்கின்றிலன்; இகழ்வதும்
இலன்; அவர்மீது பாய்ந்து பற்றிக் கீழே கவிழ்த்து, அவர் தம் உடல் நிலத்தில்
வீழக் கொன்றபோதும், அவன் முகத்தில் மகிழ்ச்சியோ, இவ்வாறு செய்தே
மென்ற தருக்கோ ஒன்றும் தோன்றுகின்றிலது; இவன் வீரம் இருந்தவாறு
என்னே” என இப் பாட்டின் கண் வியந்தோதுகின்றார்.

     திணையும் துறையு மவை. அவனை அவர் பாடியது.

     உரை: கிண்கிணி களைந்த கால் ஒண் கழல் தொட்டு - சதங்கை
வாங்கப்பட்ட காலிலே ஒள்ளிய வீரக் கழலினைச் செறித்து; குடுமி
களைந்த நுதல் - குடுமி யொழிக்கப்பட்ட சென்னிக்கண்ணே; வேம்பின்
ஒண் தளிர் நெடுங்கொடி யுழிஞைப் பவரொடு மிலைந்து - வேம்பினது
ஒள்ளிய தளிரை நெடிய கொடியாகிய உழிஞைக் கொடியோடு சூடி; குறுந்
தொடி கழித்த கை சாபம் பற்றி - குறிய வளைகளை யொழிக்கப்பட்ட
கையின்கண்ணே வில்லைப் பிடித்து; நெடுந் தேர்க் கொடுஞ்சி பொலிய
நின்றோன் - நெடிய தேரினது மொட்டுப் பொலிவுபெற நின்றவன்; யார்
கொல் - யாரோதான்; அவன் கண்ணி வாழ்க - யாரே யாயினும்
அவன் கண்ணி வாழ்வதாக; தார் பூண்டு தாலி களைந் தன்றும் இலன்
- தாரை யணிந்து ஐம்படைத்தாலி கழித்தலும் இலன்; பால்விட்டு
அயினியும் இன்று அயின்றனன் - பாலை யொழித்து உணவும்
இன்றுண்டான்; வயின் வயின் - முறை முறையாக; உடன்று மேல் வந்த
வம்ப மள்ளரை - வெகுண்டு மேல் வந்த புதிய வீரரை; வியந்தன்றும்
இழிந்தன்றும் இலன் - மதித்தலும் அவமதித்தலும் இலன்; அவரை
அழுந்தப் பற்றி - அவரை இறுகப் பிடித்து; அகல் விசும்பு ஆர்ப்பு
எழ - பரந்த ஆகாயத்தின் கண்ணே ஒலி யெழ; கவிழ்ந்து நிலஞ்
சேர அட்டதை - கவிழ்ந்து உடலம் நிலத்தின்கண்ணே பொருந்தக்
கொன்றதற்கு; மகிழ்ந்தன்றும் மலிந்தன்றும் அதனினும் - இலன்
மகிழ்ந்ததுவும் இவ்வாறு செய்தேமென்று தன்னை மிகுத்ததுவும்
அதனினும் இலன் எ-று.

     யார் கொல் என்றது வியப்பின்கட் குறிப்பு இழித்தன் றென்பது
இழிந்தன்றென மெலிந்து நின்றது.

     விளக்கம்: இளஞ் சிறார்க்குக் காலிற் கிண்கிணியும், தலையிற்
குடுமியும்,கையில் குறிய வளையும், மார்பில் ஐம்படைத் தாலியும் அணிவதும்,
பாலுணவளிப்பதும் பண்டைத் தமிழ்ச் செல்வர் மரபு. இளமை கழிந்து காளைப்
பருவ மெய்தினார் காலிற் கழலும் தோளில் தொடியும் மார்பில் மாலையும்
அணிவர்; சோற்றுணவு உண்பர். ஈண்டு நெடுஞ்செழியன் இளமைச் செவ்வியை
இன்னும் நன்கு கழிந்திலன் என்றற்கு இவற்றை விரித்துக் கூறினார். கொடுஞ்சி
தேர்த்தட்டின் நடுவே மொட்டுப்போ லமைத்த இடம்; அது மொட்டென்றும்
கூறப்படும். அது கொடுஞ்சி யெனப்பட்டது. தன்னொடு பொர வருவாருள்
தக்கோரை மதிப்பதும், தகவிலாரை அவமதிப்பதும் செய்தல் மறவர்க்கும்
இயல்பு; அவ்வியல்பும் இவன்பால் காணப்படவில்லை; மேல்வரும் வீரரைக்
கொன்று வீழ்த்துமிடத்து எய்தும் வெற்றியால் மகிழ்தலும் இயல்பு; அது தானும்
இவனிடம் இல்லை. இவற்றைக் கண்டதால் வியந்து, “யார் கொல்” என்றார்.