1. வாள்அற்றப் புற்கென்ற கண்ணும் அவர்சென்ற
நாள்ஒற்றித் தேய்ந்த விரல்.

My eyes have lost their brightness, sight is dimmed, my fingers worn,
With noting on the well the days since I was left forlorn.

2. இலங்குஇழாய் இன்று மறப்பின் என்தோள்மேல்
கலம்கழியும் காரிகை நீத்து.

O thou with gleaming jewels decked, could I forget for this one day,
Henceforth these bracelets from my arms will slip, my beauty worn away.

3. உரன்நசைஇ உள்ளம் துணைஆகச் சென்றார்
வரல்நசைஇ இன்னும் உளேன்.

On victory intent,
His mind sole company he went;
And I yet life Sustain!
And long to see his face again!

4. கூடியகாமம் பிரிந்தார் வரவுஉள்ளிக்
கோடுகொடு ஏறும்என் நெஞ்சு.

'He comes again, who left my side, and I shall taste love's joy,;-
My heart with rapture swells, when thoughts like these my mind employ.

5. காண்கமன் கொண்கனைக் கண்ஆரக் கண்டபின்
நீங்கும்என் மென்தோள் பசப்பு.

O let me see my spouse again and sate these longing eyes!
That instant from my wasted frame all pallor flies.

6. வருகமன் கொண்கன் ஒருநாள் பருகுவன்
பைதல்நோய் எல்லாம் கெட.

O let my spouse but come again to me one day!
I'll drink that nectar; wasting grief shall flee away.

7. புலப்பேன்கொல் புல்லுவேன் கொல்லோ கலப்பேன்கொல்
கண்அன்ன கேளிர் வரின்.

Shall I draw back, or yield myself, or shall both mingled be,
When he returns, my spouse dear as these eyes to me.

8. வினைகலந்து வென்றீக வேந்தன் மனைகலந்து
மாலைஅயர்கம் விருந்து.

O would my king would fight, o'ercome, divide the spoil;
At home, to-night the banquet spread should crown the toil.

9. ஒருநாள் எழுநாள்போல் செல்லும் சேண்சென்றார்
வருநாள் வைத்து ஏங்குபவர்க்கு.

One day will seem like seven, to those who watch and yearn
For that glad day when wanderers from afar return.

10. பெறின் என்னாம் பெற்றக்கால் என்னாம் உறின்என்னாம்
உள்ளம் உடைந்துஉக்கக் கால்.

What's my return, the meeting hour, the wished for greeting worth,
If the heart-broken lie, with all her life poured forth?