1. பொருளல்ல வற்றைப் பொருளென்று உணரும்
மருளானாம் மாணாப் பிறப்பு.

That error entails ignoble birth
Which deems vain things as things of worth.

2. இருள்நீங்கி இன்பம் பயக்கும் மருள் நீங்கி
மாசறு காட்சி யவர்க்கு

Men of spotless pure insight
Enjoy delight devoid of night.

3. ஐயத்தின் நீங்கித் தெளிந்தார்க்கு வையத்தின்
வானம் நணிய துடைத்து

To doubtless minds whose heart is clear
More than earth heaven is near.

4. ஐயுணர்வு எய்தியக் கண்ணும் பயமின்றே
மெய்யுணர்வு இல்லா தவர்க்கு.

Knowledge of five senses is vain
Without knowing the Truth within.

5. எப்பொருள் எத்தன்மைத் தாயினும் அப்பொருள்
மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு.

Knowledge is Truth of things to find
In every case of every kind.

6. கற்றீண்டு மெய்ப்பொருள் கண்டார் தலைப்படுவர்
மற்றீண்டு வாரா நெறி

Who learn and here the Truth discern
Enter the path of non-return.

7. ஓர்த்துள்ளம் உள்ளது உணரின் ஒருதலையாப்
பேர்த்துள்ள வேண்டா பிறப்பு.

One-minded sage sees inner-truth
He is free from thoughts of rebirth.

8. பிறப்பென்னும் பேதைமை நீங்கச் சிறப்பென்னும்
செம்பொருள் காண்பது அறிவு.

It is knowledge to know Self-Truth
And remove the folly of birth.

9. சார்புணர்ந்து சார்பு கெடஒழுகின் மற்றழித்துச்
சார்தரா சார்தரு நோய்.

Know the Refuge; off with bondage
Be free from ills of thraldom, O sage.

10. காமம் வெகுளி மயக்கம் இவை மூன்றன்
நாமம் கெடக்கெடும் நோய்

Woes expire when lust, wrath, folly
Expire even to name, fully.