1. இடுக்கண் வருங்கால் நகுக அதனை
அடுத்தூர்வது அஃதொப்பது இல்.

Laugh away troubles; there is
No other way to conquer woes.

2. வெள்ளத் தனைய இடும்பை அறிவுடையான்
உள்ளத்தின் உள்ளக் கெடும்.

Deluging sorrows come to nought
When wise men face them with firm thought.

3. இடும்பைக்கு இடும்பை படுப்பர் இடும்பைக்கு
இடும்பை படாஅ தவர்.

Grief they face and put to grief
Who grieve not grief by mind's relief.

4. மடுத்தவா யெல்லாம் பகடன்னான் உற்ற
இடுக்கண் இடர்ப்பாடு உடைத்து.

Who pulls like bulls patiently on
Causes grief to grieve anon.

5. அடுக்கி வரினும் அழிவிலான் உற்ற
இடுக்கண் இடுக்கட் படும்.

Before the brave grief grieves and goes
Who dare a host of pressing woes.

6. அற்றேமென்று அல்லற்படுபவோ பெற்றேமென்று
ஓம்புதல் தேற்றா தவர்

The wise that never gloat in gain
Do not fret in fateful ruin.

7. இலக்கம் உடம்பிடும்பைக் கென்று கலக்கத்தைக்
கையாறாக் கொள்ளாதாம் மேல்.

The wise worry no more of woes
Knowing body's butt of sorrows.

8. இன்பம் விழையான் இடும்பை இயல்பென்பான்
துன்பம் உறுதல் இலன்.

Who seek not joy, deem grief norm
By sorrows do not come to harm.

9. இன்பத்துள் இன்பம் விழையாதான் துன்பத்துள்
துன்பம் உறுதல் இலன்.

In joy to joy who is not bound
In grief he grieves not dual round!

10. இன்னாமை இன்பம் எனக்கொளின் ஆகுந்தன்
ஒன்னார் விழையுஞ் சிறப்பு.

His glory is esteemed by foes
Who sees weal in wanton woes!