97. மானம் |
961. | இன்றி அமையாச் சிறப்பின ஆயினும் |
| குன்ற வருப விடல். |
|
கட்டாயமாகச் செய்து தீர வேண்டிய செயல்கள் என்றாலும்கூட அவற்றால் தனது பெருமை குறையுமானால் அந்தச் செயல்களைத் தவிர்த்திடல் வேண்டும். |
962. | சீரினும் சீரல்ல செய்யாரே சீரொடு |
| பேராண்மை வேண்டு பவர். |
|
புகழ்மிக்க வீர வாழ்க்கையை விரும்புகிறவர், தனக்கு எப்படியும் புகழ் வரவேண்டு மென்பதற்காக மான உணர்வுக்குப் புறம்பான காரியத்தில் ஈடுபடமாட்டார். |
963. | பெருக்கத்து வேண்டும் பணிதல் சிறிய |
| சுருக்கத்து வேண்டும் உயர்வு. |
|
உயர்ந்த நிலை வரும்போது அடக்க உணர்வும், அந்த நிலை மாறிவிட்ட சூழலில் யாருக்கும் அடிமையாக அடங்கி நடக்காத மான உணர்வும் வேண்டும். |
964. | தலையின் இழிந்த மயிரனையர் மாந்தர் |
| நிலையின் இழிந்தக் கடை. |
|
மக்களின் நெஞ்சத்தில் உயர்ந்த இடம் பெற்றிருந்த ஒருவர் மானமிழந்து தாழ்ந்திடும்போது, தலையிலிருந்து உதிர்ந்த மயிருக்குச் சமமாகக் கருதப்படுவார். |
965. | குன்றின் அனையாரும் குன்றுவர் குன்றுவ |
| குன்றி அனைய செயின். |
|
குன்றினைப் போல் உயர்ந்து கம்பீரமாக நிற்பவர்களும் ஒரு குன்றிமணி அளவு இழிவான செயலில் ஈடுபட்டால் தாழ்ந்து குன்றிப் போய் விடுவார்கள். |