112. நலம் புனைந்து உரைத்தல்
 

1111.

அனிச்ச  மலரின்  மென்மையைப்  புகழ்ந்து பாராட்டுகிறேன்; ஆனால்
அந்த மலரைவிட மென்மையானவள் என் காதலி.
 

1112.

மலரைக்கண்டு  மயங்குகின்ற  நெஞ்சமே! இவளுடைய கண்ணைப் பார்;
பலரும் கண்டு வியக்கும் மலராகவே திகழ்கிறது.
 

1113.

முத்துப்பல்   வரிசை,   மூங்கிலனைய   தோள்,   மாந்தளிர்   மேனி,
மயக்கமூட்டும் நறுமணம், மையெழுதிய வேல்விழி; அவளே என் காதலி!
 

1114.

என்   காதலியைக்   குவளை   மலர்கள்  காண  முடிந்தால்,  "இவள்
கண்களுக்கு நாம் ஒப்பாக  முடியவில்லையே!" எனத்  தலைகுனிந்து நிலம்
நோக்கும்.
 

1115.

அவளுக்காக  நல்லபறை  ஒலிக்கவில்லை;  ஏனெனில்  அவள்  இடை
ஒடிந்து  வீழ்ந்துவிட்டாள்;  காரணம்,  அவள் அனிச்ச  மலர்களைக் காம்பு
நீக்காமல் தலையில் வைத்துக்கொண்டதுதான்.