ஏற்றுவர், அல்கு அந்தி - இரவில், உண்டு -, அடங்கல் - (புறம் போகாது ஓரிடத்திலே) அடங்குதல், வழி - நெறி, ஏ : அசை.

(ப. பொ-ரை.) மாலைப்பொழுதின்கண் கிடத்தலும், வழி நடத்தலும் செய்யார்; ஒருவரைச் சீறுவதுஞ் செய்யார்; அந்திப் பொழுது விளக்கு இகழாது ஏற்றுவர்; மாலைப்பொழுதின்கண் உண்ணாது அல்கலின்கண் உண்டு, புறம்போகாது ஓரிடத்தின் கண்ணே அடங்குதல் நெறி.

(க-ரை.) மாலைப்பொழுதில் படுத்தல் வழிநடத்தல் செய்யாதும், உண்ணாமலும் எவரையும் சீறாதும், விளக்ககேற்றி இரவானது முண்டு அடங்கியிருத்தல் முறை.

முன்னந்தி : இலக்கணப்போலி. அந்திமுன் எனக் கொண்டு அந்தியில் என்றுங் கூறலாம். விளக்கு : தொழிலடியாகப் பிறந்த காரணப்பெயர். விளக்கிகழார் என்பதற்குத் தீபத்தைக் கண்ட போது பழிக்காமல் தொழவேண்டும். இது "திரியழற் காணிற்றொழுப" என்னும் நான்மணிக்கடிகை யடியாலும் வலியுறும். அல்கு அந்தி : ஆறாம் வேற்றுமைத்தொகை, சுருங்கிய பகலின் முடிவு, அஃதாவது பகலொடு இரவின்சேர்க்கை நாளந்தி, முந்திய நாளொடு பிந்திய நாளின் சேர்க்கை. ‘அந்திப்பொழுதிற்கிடவார்' என்றும் பாடம்.

(29)

கிடக்குங்காற் கைகூப்பித் தெய்வந் தொழுது
வடக்கொடு கோணந் தலைசெய்யார் மீக்கோள்
உடற்கொடுத்துச் சேர்தல் வழி.

(இ-ள்.) கிடக்குங்கால் - படுக்கும்பொழுது, தெய்வம் - கடவுளை, கைகூப்பித்தொழுது - கைகுவித்து வணங்கி, வடக்கொடு - வடதிசைக்கண்ணும், கோணம் - கோணத்திசையின் கண்ணும், தலைசெய்யார் - தலையை வைக்காமல், மீக்கோள் - மேலே போர்த்துக்கொள்ளும் போர்வையை, உடல்கொடுத்து - உடம்பிற்குக் கொடுத்து, சேர்தல் - படுக்கையிற் சேர்தல், வழி - ஒழுக்கமாம்.

(ப. பொ-ரை.) கிடக்கும்பொழுது தெய்வத்தைக் கைகூப்பித் தொழுது வடதிசையின்கண்ணும் கோணத்திசையின்கண்ணும் தலைவையாது, மேற்போர்ப்ப தொன்றினை உடம்பின் கண் கொடுத்துக் கிடத்தல் நெறி.