(ப-பொ.) சொற் சோர்வுபடச் சொல்லுதலான் அவனுடையஎல்லாச் சோர்வையும் அறிவர். சோர்வு - வழுவுதல். சொற்சோர்வு - சொல்லவேண்டுவதை மறப்பான் ஒழிதல். (ப-ரை.) சொற்சோர்வு உடைமையின் - ஒருவன் சொல்லும் சொற்களில் தவறுதல் உடையனாதலால், எ சோர்வும் - அவனிடத்துள்ள எல்லாத் தவறுகளையும், அறிப -அறிவர். ஒருவனிடத்தில் பலவித சோர்வுகள் உண்டு என்பதற்கு அவனுடைய சொற்சோர்வேஅறிகுறி. 'சொற்சோர்வுபடேல்' - ஒளவையார். 'சொல்லுங்காற் சோர்வின்றிச் சொல்லுதன்மாண்பினிதே.' - இனியா நாற்பது.
|