தொடக்கம்
கார் நாற்பது பாடல் தொகுப்பு 6 முதல் 10 வரை
6.	தொடி இட ஆற்றா தொலைந்த தோள் நோக்கி, வடு இடைப் போழ்ந்து அகன்ற கண்ணாய்! வருந்தல்;- கடிது இடி வானம் உரறும், நெடு இடைச் சென்றாரை, ‘நீடன்மின்’ என்று.	உரை
7.	நச்சியார்க்கு ஈதலும், நண்ணார்த் தெறுதலும், தற் செய்வான் சென்றார்த் தரூஉம்,-தளரியலாய்!- பொச்சாப்பு இலாத புகழ் வேள்வித் தீப் போல எச் சாரும் மின்னும் மழை.	உரை
8.	மண் இயல் ஞாலத்து, மன்னும் புகழ் வேண்டி, பெண் இயல் நல்லாய்! பிரிந்தார் வரல் கூறும்- கண் இயல் அஞ்சனம் தோய்ந்தபோல், காயாவும் நுண் அரும்பு ஊழ்த்த புறவு.	உரை
9.	கருவிளை கண் மலர்போல் பூத்தன, கார்க்கு ஏற்று; எரி வனப்பு உற்றன, தோன்றி; வரி வளை முன்கை இறப்பத் துறந்தார் வரல் கூறும், இன் சொல் பலவும் உரைத்து.	உரை
10.	வான் ஏறு வானத்து உரற, வய முரண் ஆன் ஏற்று ஒருத்தல் அதனோடு எதிர் செறுப்ப, கான் யாற்று ஒலியின் கடு மான் தேர்-என் தோழி!- மேனி தளிர்ப்ப, வரும்.	உரை