17. ‘மஞ்சு இவர் சோலை வள மலை நல் நாட!
எஞ்சாது நீ வருதி’ என்று எண்ணி, அஞ்சி,
திரு ஒடுங்கும் மென் சாயல் தேம் கோதை மாதர்
உரு ஒடுங்கும், உள் உருகி நின்று.