பாட்டு முதல் குறிப்பு
	பின்னின்ற தலைமகன் தோழி குறை மறாமல் தனது ஆற்றாமை மிகுதி சொல்லியது 19. பால் ஒத்த வெள் அருவி பாய்ந்து ஆடி, பல் பூப் பெய்- தாலொத்த ஐவனம் காப்பாள் கண் வேல் ஒத்து, என் நெஞ்சம் வாய்ப் புக்கு ஒழிவு காண்பானோ, காண் கொடா? அம் சாயற்கே நோவல் யான்.	உரை