பாட்டு முதல் குறிப்பு
	348. பேர் உலையுள் பெய்த அரிசியை வெந்தமை ஓர் அவிழினாலே உணர்ந்தாங்கு, யார்கண்ணும் கண்டதனால் காண்டலே வேண்டுமாம்; யாதற்கும் கண்டது காரணம் ஆமாறு.	உரை