தொடக்கம்
	51. உண்ணாமை நன்று, அவா நீக்கி; விருந்து கண்மாறு எண்ணாமை நன்று; இகழின், தீது, எளியார்; எண்ணின், அரியர் ஆவார் பிறர் இல் செல்லாரே; உண்ணார், பெரியர் ஆவார், பிறர் கைத்து.	உரை
	52. மக்கள் பெறுதல், மடன் உடைமை, மாது உடைமை, ஒக்க உடன் உறைதல், ஊண் அமைவு-தொக்க அலவலை அல்லாமை பெண் மகளிர்க்கு-ஐந்தும் தலைமகனைத் தாழ்க்கும் மருந்து.	உரை
	53. கொண்டான் கொழுநன், உடன்பிறந்தான், தன் மாமன், வண்டு ஆர் பூந் தொங்கல் மகன், தந்தை,-வண் தாராய்!- யாப்பு ஆர் பூங் கோதை அணி இழையை, நற்கு இயையக் காப்பார், கருதும் இடத்து.	உரை
	54. ஆம்-பல், வாய், கண், மனம், வார் புருவம், என்று ஐந்தும், தாம் பல் வாய் ஓடி, நிறை காத்தல் ஓம்பார், நெடுங் கழை நீள் மூங்கில் என இகழ்ந்தார், ஆட்டும் கொடுங் குழை போல, கொளின்.	உரை
	55. பொன் பெறும், கற்றான் பொருள் பெறும், நற் கவி; என் பெறும் வாதி, இசை பெறும்; முன் பெறக் கல்லார், கற்றார் இனத்தர் அல்லார், பெறுபவே, நல்லார் இனத்து நகை.	உரை
	56. நல்ல வெளிப்படுத்து, தீய மறந்து ஒழிந்து, ஒல்லை உயிர்க்கு ஊற்றங்கோல் ஆகி, ஒல்லுமேல், மாயம் பிறர் பொருட்கண் மாற்றி, மா மானத்தான் ஆயின், அழிதல் அறிவு.	உரை
	57. தன் நிலையும், தாழாத் தொழில் நிலையும், துப்பு எதிர்ந்தார் இன் நிலையும், ஈடு இல் இயல் நிலையும், துன்னி, அளந்து அறிந்து செய்வான் அரைசு; அமைச்சன் யாதும் பிளந்து அறியும் பேர் ஆற்றலான்.	உரை
	58. பொருள், போகம், அஞ்சாமை, பொன்றுங்கால் போர்த்த அருள், போகா ஆர் அறம், என்று ஐந்தும் இருள் தீரக் கூறப்படும் குணத்தான், கூர் வேல் வல் வேந்தனால் தேறப்படும் குணத்தினான்.	உரை
	59. நன் புலத்து வை அடக்கி, நாளும் நாள் ஏர் போற்றி, புன் புலத்தைச் செய்து, எருப் போற்றிய பின், நன் புலக்கண் பண் கலப்பை பாற்படுப்பான் உழவன் என்பவே நுண் கலப்பை நூல் ஓதுவார்.	உரை
	60. ஏலாமை நன்று; ஈதல் தீது, பண்பு இல்லார்க்கு; சாலாமை நன்று, நூல்; சாயினும், ‘சாலாமை நன்று; தவம் நனி செய்தல் தீது’ என்பாரை இன்றுகாறு யாம் கண்டிலம்.	உரை