(இ - ள்.) மஞ்சு சூழ் விசும்பிடை மணந்து மின் மிளிர்வ போல் - முகில் தவழும் வானிலே கலந்து மின் ஒளிர்வனபோல; வஞ்சம் இல் மறவர் வாள் மிளிர்ந்து - வஞ்சமின்றி முன்சென்று பொரும் வீரருடைய வாள் விளங்கி; பாய் குருதியுள் குஞ்சரம் குளிப்பது ஓர் நீத்தம் ஆம் - பாய்கின்ற செந்நீரிலே யானைகள் முழுகும்படியான ஒரு வெள்ளம் உண்டாகும்; ஆதலால் - ஆகையால்; எஞ்சல் இல் கொள்கையீர்! - ஒழியாத கொள்கையீர்!; எண்ணிச் செய்ம்மின்கள் - இனி, இதனையும் ஆராய்ந்து செய்யுங்கோள்.

   (வி - ம்.) படைவீரர் பின்வாங்காமற் பொருதால் நேருவது இஃது என்று கூறினான். ”ஒழியாத கொள்கையீர்” என்பது எச் செய்தியையும் நன்காய்ந்து துணிந்து வெற்றியுடன் முடிக்கும் ஊறுதியுடையீர் என்பதாம்.

   மஞ்சு - முகில், விசும்பு - வானம், அவர் நமக்குப் பகைவர் அல்லர் என்பான் வஞ்சம் இல் மறவர் என்றான். இவ்விரண்டும் செய்யுளும் புத்திசேனன் கூற்று. (இவற்றால்) நமக்குப் பழியும் பாவமும் உண்டு என்றான்.

   (இ - ள்.) என்றனன் புத்திசேன் என்னும் நான் மறையினான் - என்றுரைத்தான் புத்திசேனன் என்னும் அந்தணன்; அதே நன்று பொருள் என நால்வரும் இருந்துழி (என்ற பின்னும்) பதுமுகன் கூறிய அதுவே நல்ல பொருள் என்று நால்வரும் எண்ணியிருந்த போது; முன் ஒன்றி விடுத்தவர் மூவர் ஒற்றாட்கள் வந்து - முன்னரேயே தாம் பொருந்தி விட்டவராகிய ஒற்றர் மூவர் வந்து; இன்று இது பட்டது என்று இயம்புகின்றார்கள் - இன்று இது பிறந்த செய்தி என்று கூறுகின்றார்கள்.

   (வி - ம்.) மூவர் வந்து கூறுகின்றார்கள் என்றாராயினும் மூவரும் ஒருவரையொருவர் அறியாமலே சென்று ஒற்றிவந்து தனித்தனியே கூறினார்கள் என்றும், அம் மூவர் கூற்றும் ஒன்றாக இருந்தன என்றும் கொள்க. 'ஒற்றொற் றுணராமை ஆள்க; உடன் மூவர் - சொற்றொக்க தேறப் படும்' (குறள். 589) என்பதூஉங் காண்க.