டிடும் - சீறுமேல் மிகுதியும் அஞ்சுமாறு தீய்த்துவிடும்; மற்று மருளிஅவை - இனி, மயக்கத்தையுடைய அத் தெய்வங்கள்; வாழ்த்தின் அருளி ஆக்கலும் - தம்மை ஒருவன் வாழ்த்தின் அருள்செய்து ஆக்குதலும்; வையின் அழித்தலும் அங்கு ஆபவோ? - பழித்தால் அவனை அருளாமல் அழித்தலும் அவை கட்கு அப்பொழுதே ஆகாவே.

   (வி - ம்.) மன் - மிகுதி. மருளி : இ : பகுதிப்பொருள் விகுதி. மற்று : வினைமாற்று. 'தாமினி நோயும்' (புறப். வெண். 187) என்றாற் போல [வாழ்த்தினும் வையினும் என்பவற்றிலுள்ள] உம்மை மாற்றுக. ஆக்கல், அழித்தல் : காலந் தோற்றாத வினைப்பெயர் [தொழிற்பெயர்]. ஆப: எதிர்காலத்திற்குரிய பகரத்தோடு அன்பெறாது வந்த அகரவீற்றுப் பலவறி சொல். [ஆபவோ] : ஓகாரம் : எதிர்மறை.

   (இ - ள்.) மன்னவன் உறங்கும் ஆயினும் தண்ஒளி கறங்கு தெண்திரை வையகம் காக்கும் - அரசன் உறங்குவானாயினும் அவன் ஒளி ஒலிமிகும் தெளிந்த அலைகடல் சூழ்ந்த உலகைக் காத்திருக்கும்; இறங்குகண் இமையார் விழித்தே யிருந்தும் அறங்கள் வெளவ அதன் புறம் காக்கலார் - தெய்வத்தன்மை குலையுந் தேவர்கள் விழித்தவாறே யிருந்தும் உலகினர் செய்யும் அறங்களை அசுரர் கைப்பற்ற, அவ்வுலகின் சார்பிற் காக்கமுடியாதவரானார்.

   (வி - ம்.) இறங்குகண் இமையார் - தெய்வத்தன்மை குலையுந்தேவர், என்றது, மேலே, 'எல்லை மூவைந்து நாள்கள் உளவென இமைக்குங்கண்ணும்' (சீவக. 2810) என்பராதலின். கண்ணிமையார், தேவர்க்கு ஒரு பெயர்.

   (இ - ள்.) யாவர் ஆயினும் நால்வரைப் பின்னிடின் - இழிந்தோராயினும் அவர் பின்னே நால்வரைத் திரியவிட்டால்; தேவர் என்பது இவ்வையகம் தேறும் - அவரை ஊழ் வகுக்கும் தெய்வம் என்னுந் தன்மையை இவ்வுலகம் தெளியும்; (ஆதலால்) நவை அஞ்சுவார் - அரசரால் வரும் தீங்கை அஞ்சுவோர், காவல்