வன் ஆக - வேந்தன் வானுலகு சென்று ஆண்டு வானவர்களுக்குத் தலைவன் ஆக; பூமிஎலாம் விளைந்து பொன் பொலிய யான் காப்பல் என்றான் - நிலமெங்கும் விளைந்து பொன் சிறக்க யான் காப்பேன் என்றான்.

   (வி - ம்.) 'உற்றவன்- சச்சந்தன் என்றும், உறாத - பொன்னுல காளாமல் மண்ணுலகாளுதல்' என்றும் நச்சினார்க்கினியர் கூறியவை மிகவும் நுணுக்கமுடையன. இனி, உற்றவன் கட்டியங்காரனுமாம். விளைந்த பூமி என்றும் பாடம்.

   (இ - ள்.) விளைக பொலிக அஃதே உரைத்திலம் - நீ கூறியவாறே நிலமெல்லாம் விளைக! பொன்னும் விளங்குக ! நினது நினைவையே கூறிலேம்; வெகுள வேண்டா - அதற்கு நீ சீற்றமுற வேண்டா; இன்னே; களைகம் எழுகம் - இப்போதே களைவதற்கு எழுவோம்; காவலன் கொல்லும் - வளைகள் நிறைந்த பொய்கையுடைய நிலமகளாய்க் கொல்லும்; தான் செய்த பிழைப்புக் கொல்லும் - அரசன் செய்த தவறாகிக் கொல்லும்; அளவு அறுநிதியம் கொல்லும் - எல்லையற்ற செல்வமாய்க் கொல்லும்; அருள் கொல்லும் - அருளாய்க் கொல்லும்; (ஆதலால்); அமைக என்றான் - அரசனுக்கு அக்கொலை பொருந்துவதாக என்றான்.

   (வி - ம்.) இனி, 'அஃதேல் உரைக்கிலம்' என்பது பாடமாயின், 'நின் கருத்து அதுவாயின், வேறு கூறுகின்றிலேம்' என்க. இனி, கூற்றமும் கயமடந்தை முதலியனவும் காவலனாகிய கட்டியங்காரனைக் கொல்லுமென்று உட்கொண்டு [மனத்தில் அமைத்து] 'இனிவார்த்தையமைக' என்றான் என்பாருமுளர். 'விளைக பொலிக' ஒரு வழக்கென்பாருமுளர்.