(இ - ள்.) கருமக் கடல் கடந்த கைவலச் செல்வன் - இரு வினையாகிய கடலைக் கடந்து அதனாற் பெற்ற கேவல மடந்தையை நுகருஞ் செல்வனின்; எரிமலர்ச் சேவடியை ஏத்துவார் யார்? - பிறவியைச் சுடும் மலரனைய சேவடியை வணங்குவார் யாவராய் இன்புறுவர்? (எனின்); எரிமலர்ச் சேவடியை ஏத்துவார் அன்றே - அவ்வாறு எரிமலர்ச் சேவடியை வணங்குவாரல்லரோ; திருமுத்து அவிர் ஆழிச் செல்வர் - அழகிய முத்து விளங்குகின்ற கொற்றக்குடையுட்ன் எப்போதும் வருகின்றனவர்?

   (வி - ம்.) இம்மூன்று தாழிசையாலும் வணக்கத்தாற் பெறும் பயனை அரசியர் கேட்டுணரும்படி கூறி வணங்கினான்.

   கருமம் என்றது இருவினைகளின் ஈட்டத்தை. கடத்தற் கருமையுடைமையின் கடல் என்றார். கைவலச் செல்வம் - வீட்டின்பம். கைவலம் - கேவல மடந்தை. செல்வன் - அருகன். எரிமலர் - தாமரை மலர். முத்துஅவிர் ஆழி - கொற்றக்குடை. ஆழி - வட்டம். குடைக்கு:   ஆகுபெயர்.

வேறு

   (இ - ள்.) விண்இல் இன்பமே விழைந்த வேட்கையான் - வானுலகில் இல்லாத வீட்டின்பத்தையே விரும்பின வேட்கையுடையான்; வாய்ந்தன வண்ண மாமலர் மாலை - பொருந்தினவாகிய அழகிய மலர்மாலையாலும்; சுண்ணம் - சுண்ணப் பொடியாலும்; குங்குமம் - குங்குமக் குழம்பினாலும்; தூமத்தால் - நறுமணப் புகையாலும்; புனைந்து - அணிந்து; அண்ணல் சேவடி அருச்சித்தான் - இறைவன் சேவடியை அருச்சித்தான்.

   (வி - ம்.) வண்ணம் - நிறம். சுண்ணம் - நறுமணப்பொடி.

7. அறவுரை