(இ - ள்.) தேன் பில்கி ஒழுகும் பைந்தார்ப் பெருநில வேந்தர் வேந்தே! - தேன் துளித்து ஒழுகும் பசிய தாரணிந்த பெருநில மன்னருக்கும் மன்னனே!; எல்லை மூவைந்து நாட்கள் உள என - (அவர்கள் உயிர் நீங்கும்) எல்லை பதினைந்து நாட்கள் இருக்கின்றன என்னும்போது; கண்ணும் இமைக்கும் - கண்களும் இமைக்கும்; நல் எழில் மாலை வாடும் - நல்லழகுடைய மாலையும் வாடும்; நஞ்சு உடை அமிர்து உண்டாரின் - நஞ்சு கலந்த அமிர்தம் உண்டவரைப்போல; பல்பகல் துய்த்த இன்பம் பழுதுஎனக் கவல்ப கண்டாய் - பல நாளும் தாங்கள் நுகர்ந்த இன்பம் குற்றமுடையது என்று வருந்துவர்காண்.

   (வி - ம்.) தம் காலத்தை வறிதே கழித்ததாக எண்ணி வருந்துவர்.

   எல்லை - அப்பிறப்பு ஒழிதற்குரிய எல்லை. கண்ணும் இமைக்கும் என்க. மாலையும் வாடும் எனல்வேண்டிய உம்மை தொக்கது : செய்யுள் விகாரம். கவல்ப - கவலையடைவர்.

   (இ - ள்.) தாமும் தேவரே ஆகி - தாமும் தேவரேயாயிருந்தும்; தேவரால் தொழிக்கப்பட்டும் - வேறு தேவராலே வெகுளப்பட்டும்; இறைஞ்சிக்கேட்டு ஏவல் செய்தும் - வணங்கிக் கேட்டுப் பணிபுரிந்தும்; அணிகம் மாப்பணிகள் செய்தும் - அணிகலங்களிலே பெரிய அணிகளைச் செய்து கொடுத்தும்; நோவது பெரிதும் துன்பம் - வருந்துவது பெரிய துன்பம்;