விரைந்து அரசன் கழலணிந்த திருவடியைத் தன் கையால் தொழுதவாறே சென்றான்.

   (வி - ம்.) படுகண் : வினைத்தொகை. ஏங்க - ஒலிக்க. இடுகுதல் - நுண்ணிதாதல். நுசுப்பி - இடை. நம்பி - ஈண்டு அசோதரன். அடிகட்கு : முன்னிலைப் புறமொழி. இற்று - இத்தன்மைத்து. வல்லே - விரைந்து.

   (இ - ள்.) இளையோன் - அவ்விளவரசன்; அணிசேர் இடக்கைவிரலால் வலத்தோள் மணிசேர் வளை வாய்வதின் வைத்து - அழகிய இடக்கை விரலால் வலத்தோளிலுள்ள மணிகள் இழைத்த வளையை நன்றாகத் திருத்தி; வலத்து அணி மோதிரம் சூழ் விரல் வாய் புதையாப் பணியா - வலக்கையின் அழகிய மோதிரம் அணிந்த விரலாலே வாயைப் பொத்தி வணங்கி; முடியால் பணிந்தான் - பிறகு முடிசாய்த்து வணங்கி நின்றான்.

   (வி - ம்.) பணியா - பணிந்து : செய்யா என் எச்சம்.

   தோள்வளை, மணிசேர்வளை என இயைக்க. வாய்வதின் - வாய்ப்புடையதாக; பொருந்துமாறு என்றவாறு. வலம் : ஆகுபெயர்; வலக்கை. புதையா - புதைத்து : செய்யா என் வாய்பாட்டெச்சம்.

வேறு

   (இ - ள்.) வளைக்கையார் கவரிகொண்டு எறிய மன்னன் - வளைக்கை மகளிர் கவரியால் வீச வீற்றிருந்த மன்னன்; கிளைப்பிரிவு அருஞ்சிறை இரண்டும் கேட்டியேல் - (அன்னப் பார்ப்பு) உறவினிடமிருந்து பிரிந்ததும் அரிய சிறையிற் பட்டதும் ஆகிய இரண்டின் பயனையுங் கேட்டாய் எனில்; விளைக்கிய வித்து அனாய் ஈங்கு இரு என - (அவ்விரண்டின் பயனையும் மேல்) விளைத்தற்கு வித்துப்போன்றவனே! இங்கே இரு என்று; திளைக்கும் மா மணிக்குழை சுடரச் செப்பினான் - தோளிற் பயிலும் பெரிய மணிக்குழை ஒளிரக் கூறினான்.