கொல் இரண்டும் ஐயப்பொருளன. கண்ணார் - கண்ணுக்கு நிறைந்த. கழி : மிகுதிப்பொருட்டு. எண்ணாய - எண்ணுதற்குக் காரணமான. ஏம் - மயக்கம். பண் - யாழிற்கு ஆகுபெயர்.

   (இ - ள்.) கொல் வேல் நெடுங்கண் குணமாலை - கொல் வேலனைய நீண்ட கண்களையுடைய குணமாலை; அன்று குஞ்சரத்தால் அல்லல் நோய் உற்றாளுக்கு - அன்று அசனிவேகம் என்னும் களிற்றால் வருத்தமுற்றபோது அவளுக்கு; களிறு அடர்த்து - அந்த யானையை வருத்தி; புல்லிப் புணர்முலையின் பூங்குவட்டின்மேல் உறைந்தாய் - அவளைத் தழுவி அவளுடைய இருமுலைகளாகிய அழகிய மலைகளின்மேற் பயின்றாய்; மற்று எம் பெருமாற்கு இன்று இவளும் எல்லே இன்னாளோ! - இனி, எம் பெருமானே! நினக்கு இன்று இவளும் வெளியாகத் தீயவளோ?

   (வி - ம்.) இதனாற் குணமாலையைத் துறந்த ஆற்றாமை கூறப்பட்டது

   கொல்வேல் : வினைத்தொகை. குஞ்சரம் - ஈண்டு அசனிவேகம். குஞ்சரத்தால் நோயுற்ற குணமாலைக்கு என்றவாறு. அக்களிறடர்த்து என்க. எல்லே - வெளியாக. இன்னாள் - தீயவள்.

   (இ - ள்.) தூம்புடைய வெள் எயிற்றுத் துத்தி அழல் நாகப்பாம்பு உடைய நோக்கி - புரை பொருந்திய வெள்ளெயிற்றினையும், பொறியினையும், நஞ்சினையும் உடைய நாகப்பாம்பின் நஞ்சு நீங்கப் பார்த்து ; பதுமை பவளவாய் தேம்புடைய இன்அமுதாச் சேர்ந்தாய்க்கு - பதுமையின் பவளமனைய வாயினை இனிய அமுதாகக் கொண்டு கூடிய நினக்கு; இனி ஆம்புடைய நஞ்சு அடங்கிற்று, இன்று ஊறிற்று ஆகாதே - மேல் வளருங் கூற்றினையுடைய நஞ்சு ஒருபுறத்தே அடங்கித் தீராமல் நின்றது; அதுவே இன்று ஊறியதாகாதோ?

   (வி - ம்.) தேம்புதலையுடைய பதுமை எனினும் ஆம். இதனாற் பதுமையைத் துறந்த ஆற்றாமை கூறப்பட்டது.