(இ - ள்.) ஏந்திய மணிமுடி இறைவன் - உயர்ந்த மணி முடியை அணிந்த வேந்தன்; பூந்துகில் - அழகிய ஆடையையும்; புனைகலம் - அணிகலனையும்; மாலை - முத்துமாலையையும்; பூசு சாந்து - பூசுகின்ற சந்தனத்தையும்! உலகு ஆய்ந்து உண உவந்து அருளி - உலகம் ஆராய்ந்து நுகர விரும்பிக் கொடுத்து; காந்திய கற்பகக் கானம் ஆயினான் - ஒளிர்கின்ற கற்பகக் கானம் ஆயினான்.

   (வி - ம்.) பானவகை, ஒலிவகை, அணிவகை, மாலைவகை, மணி விளக்குவகை, உணவுச் சாலைவகை, உணவு வகை, ஒளிவகை வேண்டிய கலங்கள், ஆடைவகை எனப் பத்து வகைக் கற்பகங்களும் கொடுப்பன வெல்லாங் கொடுத்தலின் கற்பகக்கானம் என்றார்.

வேறு

   (இ - ள்.) தேய்பிறை - தேய்பிறை யனைய நுதலையும்; உருவம் கேணித் தேறுநீர் மலர்ந்த தேன் ஆர் ஆய்நிற்க் குவளை - அழகிய கேணியிலே தெளிந்த நீரில் மலர்ந்த தேனையுடைய நிறமுறு குவளைமலர்; அஞ்சிக் குறுவிழிக் கொள்ளும் வாட்கண் - அச்சுற்றுக் குவிகின்ற ஒளியுறுங் கண்களையும்; வேய்நிறை அழித்த மென்தோள் - மூங்கிலின் நிறையை அழித்த மெல்லிய தோளையும் உடைய; விசயையைத் தொழுது வாழ்த்தி - விசயையை வணங்கிப் போற்றி; சேய் - முருகனையனைய சீவகன்; நிறச் சிவிகை சேர்ந்தான் - ஒளியுறும் சிவிகையை அடைந்தான்; தேவர் கொண்டு ஏகினார் - வானவர் சுமந்து சென்றனர்.

   (வி - ம்.) 'தேய்பிறை' எனவே நுதலாயிற்று. குறுவிழிக் கொள்ளுதல் இரவில் குவிதல்.

   நச்சினார்க்கினியர், 'வேய்மென் தோள்' எனக் கொண்டு, நிறையழித்த என்பதைத் தனியே பிரித்துச் சச்சந்தன் இறந்தபின் தன்னுறுப்புக்கள் பொலிவுற்றிருத்தல் தகாதெனக் கொண்டு அவற்றின் பொலிவினைக் கடிந்தமை தோன்ற 'நிறையால் அழித்த விசயை' என்றார், என்று விளங்கக் கூறுவர்.