| முத்தி இலம்பகம் |
1698 |
|
|
|
முடைய அன்னப் பறவைத் தொகுதி; மைஇல் தாமரை மத்தகம் சேர்ந்த - குற்றமற்ற தாமரை மலர்களின் உச்சியை அடைந்தன.
|
|
(வி - ம்.) செய்ய தாமரைப்பூ - செந்தாமரைப்பூ. வெண்ணிறம் அழுக்கற்ற தூய்மைக்கு உவமையாதல் பற்றி, பொய்யில் சீர்த்திவெண்டாமரை என்றார். சீர்த்தி. வெண்மைக்கு அடைமாத்திரையாய் நின்றது. வெண்டாமரைல - அன்னத்திற் குவமை. அடுபால் : வினைத்தொகை. பானிறப்புள் - அன்னம். மத்தகம் - உச்சி.
|
( 407 ) |
| 3006 |
மல்லன் மாக்கட லன்ன கிடங்கணிந் | |
| |
தொல்லென் சும்மைய புள்ளொலித் தோங்கிய | |
| |
செல்வ நீர்த்திருக் கோயிலிம் மண்மிசை | |
| |
யில்லை யேற்றுறக் கம்மினி தென்பவே. | |
| |
|
|
(இ - ள்.) மல்லல் மாக்கடல் அன்ன கிடங்கு அணிந்து - வளமிகும் பெரிய கடல் போன்ற அகழி சூழ்ந்து; ஒல் என் சும்மைய புள் ஒலித்து - ஒல்லென ஆரவாரமுள்ள பறவைகள் ஒலித்து; ஓங்கிய செல்வநீர்த் திருக்கோயில் - உயர்ந்த செல்வ முள்ள நீர்மைத்தாகிய திருக்கோயில்; இம் மண்மிசை இல்லையேல் துறக்கம் இனிது என்ப - இத் தரைமிசை இல்லையாயின் துறக்கம் இனிது என்பர்.
|
|
(வி - ம்.) இஃது உளதாதலின் துறக்கம் தீது என்கின்றனர்.
|
|
எனவே. இச் சமவசரணத்தில் உறைவோர் துறக்கமும் வேண்டார் என்றவாறாயிற்று. இக் கருத்து ”(திருப்பரங்) குன்றத்து கோலெரி கொளைநறை புகைகொடி யொருங்கெழ மாலைமாலை அடியுறை இயைநர் மேலோர் உறையுளும் வேண்டுநர் யாஅர்” (17) எனவரும் பரிபாடற் கருத்தோடொக்கும்.
|
( 408 ) |
வேறு
|
| 3007 |
விளங்கொளி விசும்பறுத் திழிந்து மின்னுதார்த் | |
| |
துளங்கொளி மணிவணன் றொழுது துன்னினான் | |
| |
வளங்கெழு மணிவரை நெற்றிப் பாற்கட | |
| |
லிளங்கதிர்ப் பருதியொத் திறைவன் றோன்றினான். | |
| |
|
|
(இ - ள்.) மின்னு தார்த் துளங்கு ஒளிமணி வணன் - மின்னும் மாலையணிந்த ஒளியுறும் சீவகன்; விளங்கு ஒளி விசும்பு அறுத்து இழிந்து - விளங்கும் ஒளியையுடைய வானை ஊடறுத்து இறங்கி; தொழுது துன்னினான் - (கோயிலை நோக்கித்) தொழுதவாறு நெருங்கினான்; வளம்கெழு மணிவரை நெற்றி - வளம் பொருந்திய மாணிக்க மலையின் உச்சியிலே; பால்கடல் இளம் கதிர்ப் பருதி ஒத்து - பாற்கடல் மிசை இளங்கதிரையுடைய
|