(இ - ள்.) சுரும்புசூழ் குவளை ஓர் சுனை உண்டு - வண்டுகள் சூழும் குவளைகளையுடைய ஒரு சுனை உளது; அச் சுனை, மருங்கில் ஓர் மணிச் சிலாவட்டம் உண்டு - அச் சுனையின் அருகிலே ஒரு வட்டப் பாறை உளது; அவண் வண்டு விரும்பி இமிர்வது ஓர் வேங்கை - அங்கே வண்டுகள் விரும்பி முரல்வதாகிய ஒரு வேங்கைமரம் உளது; அவ் வேங்கையின் மருங்கில் ஓர் செந்நெறி வகுக்கப்பட்டது - அவ் வேங்கையின் அருகில் உள்ள செவ்விய நெறியே நான் முன்னர் உரைக்கப்பட்டது.

   (வி - ம்.) ஓர் சுரும்புசூழ் குவளைச் சுனையுண்டு என மாறுக. குவளைச்சுனை - குவளை மலரையுடைய சுனை. சிலவாட்டம் - வட்டப்பாறை. இமிர்வது - முரல்வதற்கு இடமானது. அவ்வேங்கையின் மருங்கில் என்க

வேறு

   (இ - ள்.) மொய்ம்மலர்க் குவளைக் கண்ணி மொய்ம்ப! - நெருங்கிய குவளை மலர்க் கண்ணியை உடைய தோளனே!; கைம்மலர்த்த அனைய காந்தள் கடிமலர் நாறு கானம் - கையை விரித்தாற் போன்ற காந்தளின் மணமுறு மலர் கமழும் கானம்; முழுதும் நீ நீந்தி - முழுவதையும் நீ கடந்து சென்று; வை மலர்த்து இலங்கு வெள்வேல் மத்திம தேயம் ஆளும் - கூர்மைமிக்கு விளங்கும் வேலையுடைய, மத்திம நாட்டைக் காக்கும்; கொய்ம்மலர்த் தாரினானை - கொய்த மலர் மாலையுடைய மன்னனை; கண்உறு! - காண்பாயாக!; அது குணம் என்றான் - அது நினக்கு ஊழால் அமையக் கூடியது என்று சுதஞ்சணன் இயம்பினான்.

   (வி - ம்.) கடிமலர் - மணமுடைய மலர். மொய்ம்மலர் - செறிந்த மலர். மொய்ம்ப : விளி. மொய்ம்பு - தோள்; வலிமையுமாம், கண்ணுறு என்பது ஏவல் வினை. அது குணம் என மாறுக. குணம் - பண்பு.