என் ஆவி! மலர்மேல் மிதித்து ஒதுங்குவாய் - (அந் நிலத்தில் அன்றி) என் உயிரே! என் உள்ள மலர்மேல் மிதித்துச் செல்வாய்; கண் காதல் ஒழிகல்லேன் - நின்னிடத்துள்ள அன்பினின்றும் நீங்குமாற்றலிலேன்.

   (வி - ம்.) இலவம்போது ஏர்எழில் என்புழி ஏர் உவமவுருபு. புலவன் - ஈண்டுக் கம்மியப் புலமையுடைய பொற்கொல்லன். சிலம்பொலி சிரிப்பொலி போறலின பொற்சிலம்பு நக என்றார். பூநிலம் - மலர் பரப்பிய நிலம். கலவ மஞ்ஞை - தோகை மயிர்.

   (இ - ள்.) பணி செய் ஆயத்துப் பந்தாடுகின்றாயைக் கண்டு மாழ்கி - ஏவல் புரியும் பணிமகளிருடன் பந்தாடும் நின்னைக் கண்டு மயங்கி; பிணி செய் நோயேன் யான் கிடப்ப - பிணித்தலையுடைய நோயை உடையேனாய் நான் அயர்ந்து கிடக்க; பிறர் வாய் அது கேட்டலும் - மற்றோர் வாயிலாக அதனை நீ கேட்டவுடன்; துணிக! போதும்! என விடுத்தாய்! - துணிவு கொள்க! யாம் உடன் செல்வேம்! என்று கூறி வர விட்டாய்; மணி செய் மேகலையாய்! - மணிகளாற் செய்த மேகலையுடையாய்!; மாற்றம் தாராய் மறைந்து ஒழிதியோ! - மறுமொழி கூறாமல் மறைந்து போகின்றனையோ!

   (வி - ம்.) ஆயம் - மகளிர் குழு. மாழ்கி - மயங்கி, பிணிசெய் நோய் - பிணித்தலைச் செய்யும் நோய். அது - அந்த நிலைமையினை. ”உரைத்தாய்” என்பதும் பாடம்.