(இ - ள்.) யார்க்கும் - எத்தகையோர்க்கும்; நனி நகை தீது -
மிகையாய நகைப்பும் தீங்கே பயப்பதாகும்; துனி நன்று பகை - துனியே
பெரும்பகையுமாம்; ஆதலால், வகை மிகுவான் உலகு எய்தி வாழ்பவர் -
பல்வேறு வகையானும் மிக்க மேனிலை யுலகத்தை எய்திவாழுந் தகுதியுடைய
மேன்மக்கள்; பணிந்தீயாரோடும் - தம் பகைவரிடத்தும்: மிகுபொருள் மிகை
- வரம்பு கடந்தொழுகும் ஒழுக்கம் மிகையாம்: நனிதீது - மிகவும் தீமை
பயப்பதாம்; என்று - என்றறிந்து; இறத்தல் இலர் - வரம்பு கடந்து
ஒழுகுதலிலர்; என்பதாம்.

     (வி - ம்.) நனி நகை தீது எனவும் மிகுபொருள் மிகைநனி தீது
என்றும் மாறிக் கூட்டுக. துனி - சிறுபகை. நன்று - பெரிது பணிந் தீயார் -
பணியாதார்; திரிசொல். பகைவர் என்றவாறு. இறத்தல் - வரம்பு
கடந்தொழுகுதல்.

     மிகையாயவழி நகையும் தீதாம், துனியே பெரும்பகையுமாம். ஆதலால்
சான்றோர் பகைவர் மாட்டும் வரம்பு கடந்து ஒழுகுதலிலர். யாவரிடத்தும்
அடக்கமாகவே ஒழுகுவர் என்பது கருத்து.

     மிகை - அடங்காமை. அஃதாவது செருக்குடைமை காரணமாக
எச்செயலினும் மிகுதிதோன்றச் செய்தல்.

     “அடக்கம் அமரருள் உய்க்கும் அடங்காமை
      ஆரிருள் உய்த்து விடும்”                   --குறள், 121

என்பது பற்றி, வகைமிகு வானுலகு எய்தி வாழ்பவர் மிகைமிகு
பொருளென்றிறத்தலிலர் என்று துறக்கம் புகுமியல்புடைய சான்றோர்
மேலிட்டுரைத்தனர். உரைக்கவே மிகை செய்வார் ஆரிருள் என்னும்
நிரையம் புகுவர் என்றாருமாயிற்று.                        (64)

     (இ - ள்.) வெள் தறை நின்று - வறிய நிலத்திலுறைந்து; வெறுக்கை
இலர் ஆயின்-கைப்பொருள் இல்லா வறியராயவிடத்து; பெண்டிர் மதியார் -
மனைவிமாரும் நன்கு மதிப்பதிலர்; பெருங்கிளை தான் - நெருங்கிய
சுற்றத்தாரும்; அது அங்ஙனமே சிறிதும் மதியார்; கொண்ட விரகர் குறிப்பின்
அஃகுப - உறுவது சீர் தூக்கி உபாயமாகக் கேண்மை கொண்டுள்ள நண்பர்
தாமும் குறிப்பானுணர்ந்து கேண்மையிற் குறைந்து அயலாராகுவர்; தம்
மக்களும் ஒட்டார் மண்டினர் போவர் - தம்முடைய மக்கள் தாமும் ஒருசேர
வேறுபட்டகன்று போவர்; என்பதாம்.

     (வி - ம்.) இவ்வுலகின்கண் வறுமை வந்துற்றபோது மனைவிமாரும்
மதியார்; மக்களும் கைவிட்டுப் போவர்; சுற்றத்தார் மதியார்; நண்பரும்