நீண்ட  தொடர்  கிரிக்கு  அடை. தாழ்தல்:  தங்குதல்.  மும்மதம்:
கன்ன மதம். கபோல மதம். பீஜ மதம்.                       55
 

148.

சூடுவார்   இகழ்ந்த  அத்   தொங்கல்  மாலைகள்-  மாலை
சூடிய மகளிர்    (வாடிவிட்டன   என்று)   இகழ்ந்து   எறிந்துவிட்ட
மாலைகள்; ஆடுவார் புரவியின் குரத்தை  ஆர்ப்பன-  ஆடுகின்ற
நெடிய  குதிரைகளின் குளம்புகளைப்  பிணிப்பனவாகும்; ஊடல் ஊடு
உறக் கூடுவார் - புலவி இடையிலே  நிகழ. பின்  ஆடவருடன் கூடி
மகிழும்  மகளிர்;  வனமுலை    கொழித்த   சாந்தம் -  அழகிய
தனங்களிலிருந்து வழித்து வீதியில் எறிந்த சந்தனத் தேய்வை; ஓடுவார்
இழுக்குவது   -  அத்தெருவில்   ஓடுபவர்களை   வழுக்கி   விழச்
செய்வனவாம்.

மகளிர் தாம் அணிந்த மாலைகள் வாடினவென வீசியெறிய அவை
குதிரைகளின்  கால்களைப்  பிணிக்கும்.  அம்மகளிர் வழித்து எறிந்த
சந்தனக்  குழம்பு  வீதியில்  ஓடுபவர்களை  வழுக்கி விழச் செய்யும்.
குரம்:  குளம்பு ஆர்த்தல்: பிணித்தல் (கட்டுதல்). “கோதை மடவார்தம்
கொங்கை  மிசை  திமிர்ந்த  சீதக் களபச் செழுஞ் சேற்றால் வீதிவாய்
மானக்கரி வழுக்கும்” என்ற நளவெண்பா ஒப்பு நோக்கத்தக்கது (1: 13)
                                                      56
 

149.

இவுளி    இளைப்ப அரும் குரங்களால்- குதிரைகள் வீதியிலே
ஓடும்பொழுது  தமது   குளம்புகளால்;   பாரினைக்   கிளைப்பன-
நிலைத்தைக்  கிளறுகின்றன; அவ்வழி கிளர்ந்த தூளியின்- அங்குக்
கிளர்ந்து   மேலெழுந்த   புழுதியினாலே; மணி  ஒளிப்பன-  (அக்
குதிரைகளின்  மீது  ஏறிவரும் வீரர்கள் அணிந்த) மணிகள் மறைவன
ஆயின; அவை ஒளிர -அம் மணிகள் மறுபடியும் ஒளிவீசுமாறு; மீது
குமரர்தம் தோளின் மாலை  தேன் துளிப்பன- அவற்றின் மேலே
வீரர்கள்   தோள்களில்  அணிந்த   மாலைகள்  தேன்  துளிகளைச்
சொரிந்தன.

குதிரைச்     சவாரி செய்யும் வீரர்கள் அணிந்த அணிகலன்களில்
பதிந்த  மணிகள்  அக்குதிரைகளின்  குளம்புகள்  கிளறிய புழுதியில்
மறைய   அவை  ஒளிரும்படி  மாலைகள்  தேன்பொழியும்  என்பது
கருத்து.                                                57