இளமகளிர்  என  அறிகிறோம்.  சூது:  தாயமாடுதல். உந்தல்: ஆடுதல்.
செந்துவர்:   பவளச்  செம்மை.  66ஆம்  பாடல்  தொடங்கி  நான்கு
பாடல்களில்    நகர    மாந்தரின்    பலவகைப்   பொழுதுபோக்குக்
கூறப்பட்டது.                                             69

                                 கொடிகளும் தோரண வாயிலும்
 

கலித்துறை
 

ஆனாத மாடத்திடை ஆடு கொடிகள்-அந்நகரின் குறைவில்லாத
மாடங்களின்  மீது ஆடுகின்ற கொடிகள்; நானாவிதமா   நளி  மாதிர
வீதி ஓடி - நாலாவிதமாகவும் பறந்து பெரிய  வான  வீதியிலே    ஓடி;
மீன் நாறு வேலைப்புனல்- மீன் நாறும் கடல் நீரினை; வெண் முகில்
உண்ணுமா போல-  வெண்மை  நிறமுடைய   மேகங்கள்    பருகுவது
போல;  மீப்  போய் -  மேலே  சென்று;  வான் ஆறு   நண்ணி -
வானாறாகிய ஆகாய கங்கையை   அடைந்து; புனல்வற்றிட  நக்கும்-
அதன்  தண்ணீர் வற்றும்படி நக்கும்.

அந்த நகரத்து மாடங்களின் மீது ஆடும் கொடிகள் வானவிதியிலே
மேலே  சென்று  மேகங்கள்  கடல்  நீரைப் பருகுவது போல ஆகாய
கங்கையின்  நீர்  வற்றும்படி  நக்கும்  என்றார். நானா விதமா: நாலா
விதங்களிலும்.  ஆனாத:  குறையாத.  மீப்  போய்:  மேலே  சென்று.
வானாறு:  ஆகாய  கங்கை.  மன்னோ:  அசை. கொடிகளின் சிறப்பை
உயர்த்திக் கூறியதால் உயர்வு நவிற்சி அணி.                   70
 

வன் தோரணங்கள் புணர் வாயிலும்-வன்மையான தோரணங்கள்
பொருந்திய வாயில்களும்; செம்பொன்  இஞ்சி  ஒன்றோடிரண்டும்-
செம்பொன்னால்  அமைந்த  மதில்கள்  ஒன்றோடிரண்டாகிய மூன்றும்;
வானின் உம்பர் சென்று ஓங்கி-வானத்தின் மேலே சென்று உயர்ந்து;
மேல் ஓர் இடம் இல் என - அதற்கு மேலே செல்ல ஒரு