| 1711. | ‘நின்று தவம் இயற்றித்
தான் தீர நேர்ந்ததோ?
அன்றி, உலகத்துள்
ஆர் உயிராய் வாழ்வாரைக்
கொன்று களையக்
குறித்த பொருளதுவோ?
நன்று! வரம் கொடுத்த
நாயகற்கு, நன்று!’ என்பார். |
‘தான் - சக்கரவர்த்தி; தவம் இன்றி - (காடு சென்று) தவம் செய்து;
தீர நேர்ந்ததோ? - இவ்வுலகினின்று விடுதலை பெற உடன் பட்டதோ;
அன்றி -அதுவல்லாமல்; உலகத்துள் - இப்பூமியின்கண்; ஆர் உயிர்
ஆய்- அரியஉயிரோடு கூடி; வாழ்வாரை - வாழ்கின்ற மக்களையெல்லாம்;
கொன்று களையக்குறித்த பொருளதுவோ? - கொன்று அடியோடு அழிக்க மனத்தில் கருதிய காரியமோ; நன்று!- நன்றாயிருந்தது; வரம் கொடுத்த நாயகற்கு - வரம் கொடுத்த தயரதனுக்கு; நன்று! - வரம் கொடுத்த செயல் மிக நன்றாயிருந்தது;’ என் பார் -. நன்று நன்று என்பது இகழ்ச்சிக் குறிப்பு. இவ்வரத்தால் இராமன் காடு
செல்லின் மக்கள்இறந்துபடுவர் என்பது அரசன் அறியாததன்று. அறிந்தே
மக்களைக் கொன்று தீர்க்க வரம்கொடுத்தானோ எனப் புலம்பினர்.
‘உலகத்துள்ளார் உயிராய் வாழ்வார் இராமனை உயிராகக்கொண்டு
வாழ்பவர் ஆகிய உலகினரை ’ எனினும் ஆம். 106 | 1712. | ‘பெற்றுடைய மண் அவளுக்கு
ஈந்து, பிறந்து உலகம்
முற்று உடைய கோவைப்
பிரியாது மொய்த்து ஈண்டி,
உற்று உறைதும்; யாரும்
உறையவே, சில் நாளில்.
புற்று உடைய காடு எல்லாம்
நாடாகிப் போம்’ என்பார். |
‘பெற்றுடைய மண் அவளுக்கு ஈந்து- (வரத்தால்) பெற்றுத் தனக்குச்
சொந்தமாகிக்கொண்ட இராச்சியத்தைக் கைகேயிக்குக் கொடுத்து; பிறந்து -
(மூத்தவனாகப்) பிறந்து; உலகம் முற்றுடைய கோவை - உலகம் முழுதும்
தனக்கு உரியதாகப்பெற்ற இராமனை; பிரியாது - பிரிந்து நகரத்தில்
வாழாது; யாரும் மொய்த்து ஈண்டி உற்று உறைதும் - எல்லாரும்
நெருங்கிச் சென்று (அவனுடைய) தங்கி |