இராமன் திரும்பி வருபவனாகத் தோன்ற வில்லை யாதலின் சுமந்திரன்
வருத்தம்பெரிதாயிற்று. பன்னுதல் - ஒன்றையே திரும்பத் திரும்பச்
சொல்லுதல். 25 துயர் மிகுதியுற்ற சுமந்திரனை இராமன் எடுத்து அணைத்துப் பேசுதல் | 1865. | தடக் கையால் எடுத்து,
அவன் - தழுவி, கண்ண நீர்
துடைத்து, வேறு இருத்தி,
மற்று இனைய சொல்லினான் -
அடக்கும் ஐம் பொறியொடு
கரணத்து அப்புறம்
கடக்கும் வால் உணர்வினுக்கு
அணுகும் காட்சியான். |
அடக்கும் ஐம்பொறியோடு - (புலன்வழிச் செல்லாது) அடக்கிய
ஐம்பொறிகளோடு;கரணத்து அப்புறம் - அந்தக்கரணமாகிய மன
முதலியவற்றுக்கு அப்பால்; கடக்கும் -கடந்து செல்கின்ற; வால்
உணர்வினுக்கு - தூய மெய்ஞ்ஞானத்துக்கு; அணுகும் காட்சியான் -
நெருங்கிப் புலனாகின்ற தோற்றம் உடைய பரம்பொருளாகிய இராமன்;
அவன் - அந்தச் சுமந்திரனை; தடக்கையால் எடுத்து - (தனது) பெரிய
கைகளினால்தூக்கி; தழுவி -; கண்ணநீர் - கண்ணிலிருந்து வரும் நீரை;
துடைத்து -; வேறுஇருத்தி - தனியாக இருக்கவைத்து; இனைய -
இத்தகைய (பின்வரும்) சொற்களை; சொல்லினான் - சொன்னான். பொறிபுலன்களுக்கு அப்பாற்பட்டு அந்தக்கரணங்களையும் கடந்து நிற்பவனாய் யோகிகளின் மெய்யுணர்வுக்கே புலப்படுபவனாய் உள்ளவன் பரம்பொருள் என்பது கூறப்பட்டது. வனவாசத்தை ஒப்புக்கொள்ளாத கருத்தினன் சுமந்திரன் ஆதலால், அவனை இசைவித்துத் திருப்பி அனுப்பவேண்டித் தனியே அழைத்துச் சென்று பேசினான் இராமன் என்க. 26 | 1866. | ‘பிறத்தல் ஒன்று உற்றபின் பெறுவ யாவையும்
திறத்துளி உணர்வது ஓர் செம்மை உள்ளத்தாய்!
புறத்துறு பெறும் பழி பொது இன்று எய்தலும்,
அறத்தினை மறத்தியோ, அவலம் உண்டு எனா? |
‘பிறத்தல் என்று உற்ற பின் - இவ்வுலகில் பிறந்தாயிற்று என்ற
பிறகு; பெறுவ யாவையும்- நேரக்கடவ இன்ப துன்பங்கள் எல்லாவற்றையும்;
திறத்துளி - அவ்வவற்றின் கூறுபாட்டோடே; உணர்வது ஓர் -
அறிகின்றதாகிய ஒப்பற்ற; செம்மைஉள்ளத்தாய்! - நேர்மையான மனம்
உடைய சுமந்திரனே; அவலம் உண்டெனா -துன்பம் |