| 193. | ‘ஏத்த வந்து உலகு எலாம்
ஈன்ற வேந்தனைப்
பூத்தவன் அல்லனேல்,
புனித வேள்வியைக்
காத்தவன் உலகினைக்
காத்தல் நன்று’ என,
வேத்தவை வியப்புற,
விதர்ப்பர் கூறினார். |
பூத்தவன் - திருமால்; வேள்வியைக் காத்தவன் - விசுவாமித்திரனது
வேள்வியைக் காத்தளித்த இராமன். 76-2 | 194. | ‘பெருமையால் உலகினைப்
பின்னும் முன்னும் நின்று
உரிமையோடு ஒம்புதற்கு
உரிமை பூண்ட அத்
தருமமே தாங்கலில்
தக்கது; ஈண்டு ஒரு
கருமம் வேறு இலது’ எனக்
கலிங்கர் கூறினார். |
‘தருமமே தாங்கல்’ என்பது இராமனை நினைத்துக் கூறியதாம். 76-3 | 195. | ‘கேடு அகல் படியினைக்
கெடுத்து, கேட இலாத்
தாடகை வலிக்கு ஒரு
சரம் அன்று ஏவிய
ஆடக வில்லிக்கே
ஆக, பார்!’ எனாத்
தோடு அவிழ் மலர் முடித்
துருக்கர் சொல்லினார். |
படி - பூமி; ஆடக வில்லி - பொன் வில்லை உடைய இராமன்;
ஆடகம்- பொன் வகைகளுள் ஒன்று. ஆடகம், சாம்பூநதம், கிளிச் சிறை,
சாதரூபம் என்பவை பொன்னின்நான்கு வகைகள். இவற்றைச் செம்பொன்,
கரும்பொன், பசும்பொன், வெண்பொன்என்பர். 76-4 |