| 196. | ‘கற்ற நான்மறையவர்
கண்ணை, மன்னுயிர்
பெற்ற தாய் என அருள்
பிறக்கும் வாரியை,
உற்றதேல் உலகினில்
உறுதி யாது?’ என,
கொற்றவேல் கனை கழல்
குருக்கள் கூறினார். |
வாரி - கடல்; கனை - செருக்கிய; குருக்கள் - குரு
தேசத்தவர்கள். 76-5 | 197. | ‘வாய் நனி புரந்த மா
மனுவின் நூல் முறைத்
தாய் நனி புரந்தனை,
தரும வேலினாய்,!
நீ நனி புரத்தலின்
நெடிது காலம் நின்
சேய் நநி புரக்க!’ எனத்
தெலுங்கர் கூறினார். |
வாய்- இடம்; முறைத்தாய்- முறைப்படி; நின் சேய்- இராமன். 76-6 | 198. | ‘வையமும் வானமும்
மதியும் ஞாயிறும்
எய்திய எய்துப; திகழும்
யாண்டு எலாம்,
நெய் தவழ் வேலினாய்!
நிற்கும் வாசகம்;
செய் தவம் பெரிது!; எனச்
சேரர் கூறினார். |
நிற்கும் வாசகம் - புகழ். 76-7 | 199. | ‘பேர் இசை பெற்றனை;
பெறாதது என், இனி?
சீரியது எண்ணினை;
செப்புகின்றது என்? |
|