எங்கையைக் கூவுக' என்றான் - என் தங்கையை அழையுங்கள் என்று
ஆணையிட்டான். உருவெளித் தோற்றத்தைச் சீதையென மயங்கியவன் உண்மை அறியத்
தங்கையை அழைத்தான். 146 | 3213. | என்றான் எனலும், கடிது
ஏகினர் கூவும் எல்லை,
வன் தாள் நிருதக் குலம்
வேர்அற மாய்த்தல் செய்வாள்,
ஒன்றாத காமக் கனல்
உள் தெறலோடும், நாசி,
பொன் தாழ் குழைதன்னொடும்
போக்கினள் போய்ப் புகுந்தாள். |
என்றான் எனலும் - இவ்வாறு இராவணன் கட்டளையிட்டான்
என்றதும்; (பணியாளர்); கடிது ஏகினர் கூவும் எல்லை - விரைந்து சென்று
(சூர்ப்பணகையை) அழைத்த பொழுதில்; வன்தாள் நிருதக் குலம் - வலிய
முயற்சியை உடைய அரக்கர் மரபை; வேர் அற மாய்த்தல் செய்வாள் -
ஆணி வேரோடு அழிக்கப் பிறந்த அவள்; நாசி - மூக்கையும்; பொன்தாழ்
குழை தன்னொடும் - பொன்னாலாகிய குழையணிந்த செவியையும்;
போக்கினள் - பறி கொடுத்தவள்; ஒன்றாத காமக் கனல் - ஒரு
தலையாய்ப் பிறந்த காம நெருப்பு; உள் தெறலோடும் - மனத்தை
வருத்தும் நிலையில்; போய்ப் புகுந்தாள் - அங்கு வந்து சேர்ந்தாள். சேர்ந்தாரை அழிக்கும் நெருப்புப் போன்றது காமமென்பதால்
காமக்கனல் என்றார். 147 இராவணன் சூர்ப்பணகை உரையாடல் | 3214. | பொய்ந் நின்ற நெஞ்சின்
கொடியாள் புகுந்தாளை நோக்கி,
நெய்ந் நின்ற கூர் வாளவன், 'நேர்
உற நோக்கு; நங்காய்!
மைந் நின்ற வாள்-கண் மயில் நின்றென
வந்து, என் முன்னர்
இந் நின்றவள் ஆம்கொல்,
இயம்பிய சீதை?' என்றான். |
நெய்ந் நின்ற கூர் வளாவன் - நறு நெய் பூசிய கூரிய வாளை
உடைய இராவணன்; பொய்ந்நின்ற நெஞ்சின் - பொய் குலவும் மனம்
உடைய; கொடியாள் புகுந்தாளை நோக்கி - கொடிய சூர்ப்பணகை அங்கு |