| | இகழ்ந்தனை; எனக்கு இளைய நங்கை
முகம் எங்கும்
அகழ்ந்த வரை ஒப்பு உற
அமைத்தவரை, ஐயா!
புகழ்ந்தனை; தனிப் பிழை; பொறுத்தனென்
இது' என்றான். |
'நிகழ்ந்ததை நினைத்திலை - (நம் குலத்துக்கு) நேர்ந்த
அவமானத்தை நீ எண்ணவில்லை; என் நெஞ்சின் நிலை - என் மன
உறுதி நிலையை; அஞ்சாது இகழ்ந்தனை - சற்றும் பயமின்றி இகழ்ச்சி
செய்தாய்; எனக்கு இளைய நங்கை முகம் எங்கும் - என் தங்கை
சூர்ப்பணகையின் முகத்தையெல்லாம்; அகழ்ந்த வரை ஒப்புற அமைத்த
வரை - குடைந்த மலை போலாகும்படி தீமை செய்தவரை; புகழ்ந்தனை -
புகழ்ந்தும் பேசினாய்; ஐயா - ஐயனே!; தனிப்பிழை இது - இப் பெருங்
குற்றத்தை; பொறுத்தனென் - மன்னித்தேன்; என்றான் - என இராவணன்
கூறினான். குலப்பழி பொறுத்தல், இராவணன் ஆற்றலை இகழ்தல், தங்கைக்குத்
தீமை செய்தாரைப் புகழ்தல் என்பன தனிப்பிழை என்றான் இராவணன்.20 மீண்டும் மாரீசன் கூறுதல் | 3257. | தன்னை முனிவுற்ற
தறுகண் தகவிலோனை,
பின்னை முனிவுற்றிடும் எனத்
தவிர்தல் பேணான்
'உன்னை முனிவுற்று உன்
குலத்தை முனிவுற்றாய்;
என்னை முனிவுற்றிலை; இது
என்?' என இசைத்தான். |
தன்னை முனிவுற்ற - தன் மீது சினம் கொண்ட; தறுகண் - வீரம்
உடையவனும்; தகவு இலோனை - பெருமை இல்லாதவனுமான
இராவணனை; பின்னை முனிவுற்றிடும் எனத் - மேலும் தன் மீது கோபம்
கொள்ளுவான் என்பதனால்; தவிர்தல் பேணான் - அறிவுரை கூறாது
விலக விரும்பாதவனாய்; 'உன்னை முனிவுற்று - உன்னோடு நீயே சினம்
கொண்டு; உன் குலத்தை முனிவுற்றாய் - உன் குலத்தோடும் சினம்
கொண்டாய்; (உண்மையில்); என்னை முனிவுற்றிலை - என்னோடு
சினமுற்றாய் இல்லை; இது என் - ஏன் இவ்வாறு செய்கிறாய்'; என
இசைத்தான் - என்று கேட்டான். உன் சினம் எனக்குச் செய்யும் அழிவினும் உனக்கும் குலத்துக்கும்
அழிவு தருவதாகும் என மாரீசன் சுட்டிக் காட்டுகிறான்.21 |