| 248. | 'பருதியைத் தரும் முன்
அத்திரி பதத்து அனுசனைக்
கருதி உய்த்திடுதல் காணுதி,
கவந்த பெலையோய்
சுருதி உய்த்த கலனைப் பொதி
சுமந்து கொள்' எனா,
தருதல் அங்கு அணைச் சயத்து
அரசி சாரும் எனலும். |
பருதி - சூரியன்; அனுசன் - பின் பிறந்தோன் (தம்பி); சுருதி-
வேதம். 3-3 | 249. | பாற்கடல் பணிய பாம்புஅணை
பரம் பரமனை
ஏற்கை ஏத்தி இவண்
எய்துதலின், என்னை எதிர
வாற்கலன் பொதி அசைந்தென
கரத்தின் அணையா,
ஊர்க்க முன், பணி உவந்து அருள்
எனப் பெரிது அரோ. |
பரம் பரமன் - மேலுக்கு மேலானவன் 3-4 | 250. | அன்றது அக் கடல் அளித்து
அகல நின்று அளிதுஅரோ;
சென்று தக்க பணி சேர் முனி
திறத்து எனின்அரோ;
வென்று இதற்கு மொழி மேல்
இடுதல் வேண்டுதல்அரோ;
இன்று இதற்கும் ஓர் எல்லை
பொருள் உள்ளுள் உளரோ. |
அளிது - இரங்கத்தக்கது. 3-5 சூழலுக்கு ஒவ்வாதன; சொல் தெளிவு இல்லாதன; பிழை வடிவு
கொண்டு குழ(ம்)ப்பும் சொல்லாட்சி கொண்டன. ஐயரவர்கள் நூலகப்
பதிப்பின் குறிப்பு மிகவும் பொருத்தம். அடையாளம் காட்டாமலே
விட்ட வை.மு.கோ. வின் செயல் மிகமிகப் பொருத்தம். |