குறை தீர்த்தலையே முதன்மையாகக் கருதியது போல (3918) இராமனும்
சுக்கிரீவன் துயர் நீக்க எண்ணியது நல்ல நட்பின் இயல்பை உணர்த்துகிறது. அன்பின் முதிர்ச்சியால் இராமன் சுக்கிரீவனை 'ஐய'! என்று விளித்தான்;
இலக்குவனை 'ஐய' (1736) என்றது போல. இப்பழி என்றது, சீதையின் துயரம்
போக்காமையால் தனக்கு வரக்கூடிய பழியை. நின்குறை என்பது சுக்கிரீவன்
அடைந்த துன்பம். வாலி, மனைவியையும் ஆட்சியினையும் கவர்ந்து கொண்ட
நிலை. அக்குறை முடித்தலாவது - வாலியைக் கொன்று, சுக்கிரீவன்
மனைவியையும் அரசுரிமையினையும் மீட்டுத் தருதலாகும். உய்தல் - உயிர்
தாங்கியிருத்தல்; உறுதி - நல்லது. உய்வெனே, உண்டோ - ஏகார ஓகாரம்
எதிர்மறைப் பொருளன. பிறர் துயர் நோக்கும் சான்றோர் பண்பை இப்பாடல்
உணர்த்துகிறது. 27 அனுமன், இராமனை நோக்கிப் பேசுதல் | 3928. | என்றனன் இராகவன்;
இனைய காலையில்,
வன் திறல் மாருதி
வணங்கினான்; 'நெடுங்
குன்று இவர் தோளினாய்!
கூற வேண்டுவது
ஒன்று உளது; அதனை நீ
உணர்ந்து கேள்!' எனா, |
என்றனன்இராகவன் -என்று கூறினான் இராமன்;இனைய
காலையில்-இந்தச் சமயத்தில்;வன்திறல் மாருதி -மிக்க வலிமை
வாய்ந்த அனுமன்;வணங்கினான் -(இராமனைத்) தொழுது;நெடுங் குன்று
இவர் தோளினாய்-பெரிய மலையை ஒத்த தோள்களை உடையவனே!
கூற வேண்டுவது -'நான் உன்னிடம் கூற வேண்டியது;ஒன்று உளது -
ஒன்று உண்டு;அதனைநீ உணர்ந்து கேள் எனா -அதை நீ கவனித்துக்
கேட்பாயாக' என்று . . . . இது முதல் 34வது பாடல் முடியக் குளகமாய் ஒரு தொடராய் இயைந்து
வினை முடிபு கொள்ளும். வல்திறல் - ஒரு பொருட் பன்மொழி; இவர்தல் -
ஒத்தல். தான் சொல்ல இருப்பது மிகவும் கவனிக்கத்தக்கது என்பதால்
'உணர்ந்து கேள்' என்றான். 28 | 3929. | 'கொடுந் தொழில் வாலியைக்
கொன்று, கோமகன்
கடுங் கதிரோன் மகன்
ஆக்கி, கை வளர்
நெடும் படை கூட்டினால்
அன்றி, நேட அரிது,
அடும் படை அரக்கர்தம்
இருக்கை - ஆணையாய்! |
|