பருமையாகப் பனிச்சைக் கொண்டை முதலியனவாகச் செய்வதாகலின்
'நேர்மையைப் பருமை செய்த' என்றான். நீத்தம்: கூந்தல் தொகுதியைக்
குறித்தது. சும்மை - சுமை என்பதன் விரித்தல். ஆவி: நறும்புகை. உறீஇ -
உறுவித்து; பிறவினையெச்சம். 59 | 4506. | 'புல்லிதழ் கமலத் தெய்வப்
பூவிற்கும் உண்டு; பொற்பின்
எல்லையின் மதிக்கும் உண்டாம், களங்கம்
என்று உரைக்கும் ஏதம்;
அல்லவும் சிறிது குற்றம்
அகன்றில; அன்னம் அன்ன
நல் இயலாளுக்கு, எல்லாம் நலன்
அன்றி, பிறிது உண்டாகுமோ? * |
தெய்வக் கமலப் பூவிற்கும் -தெய்வத் தன்மையுள்ள தாமரைப்
பூவிற்கும்;புல்லிதழ் உண்டு -பயனற்றதான (அதனை மேலே தழுவியுள்ள)
புறவிதழாகிய குற்றமுண்டு;பொற்பின் எல்லையின் மதிக்கும் -அழகின்
வரம்பாகிய சந்திரனுக்கும்;களங்கம் என்று உரைக்கும் ஏதம் -
களங்கமென்று சொல்லுகின்ற குற்றம்;உண்டாம் -உள்ளதாகும்;அல்லவும் -
இவை அல்லாமல் மற்றுமுள்ள சிறந்த பொருள்களும்;சிறிது குற்றம்
அகன்றில -சிறிதளவாவது குற்றம் இல்லாமல் இருக்கமாட்டா (ஒவ்வொரு
பொருளுக்கும் ஓரளவாவது குற்றம் உண்டு);அன்னம் அன்ன நல்
இயலாளுக்கு -அன்னப் பறவை போன்ற அழகிய நடையையுடையவளாகிய
சீதைக்கு;எல்லாம் நலன் அன்றி -முழுவதும் நன்மையேயல்லாமல்;பிறிது
உண்டாமோ -வேறொன்றாகிய குற்றம் உண்டோ? (இல்லை என்றவாறு).
ஆல் - தேற்றம். தாமரைமலர்க்கும் புறவிதழாகிய குற்றமுள்ள; சந்திரனுக்கும் களங்கமாகிய
குற்றம் இருக்கின்றது; இவ்வாறு. பல சிறப்பான குணங்களையுடைய உயர்ந்த
பொருள்களிலும் ஏதேனும் குற்றம் இருத்தல் உலகவியல்பு: ஆனால் இச்
சீதைக்கோ முழுவதும் குணமேயன்றிக் குற்றம் சிறிதுமில்லை என்பது.
எடுத்துக் காட்டுவமையணி. திருமகள் தன்னிடத்தில் தங்குமாறு நிற்றலால்
தாமரை மலரை 'கமலத் தெய்வப்பூ' என்றார். புல்லிதழ் - பண்புத் தொகை.
60 | 4507. | 'மங்கையர்க்கு ஓதி வைத்த
இலக்கணம், வண்ண வாசப்
பங்கயத் தவட்கும், - ஐயா! -
நிரம்பல; பற்றி நோக்கின்,
செங் கயல் கருங்கண் செவ்
வாய்த் தேவரும் வணங்கும் தெய்வக்
கொங்கை அக் குயிலுக்கு ஒன்றும்
குறைவு இலை; குறியும் அஃதே. |
|