புலிஅடும் -புலியைக்கொல்லும்; மதுகை மைந்தர் - வலிமையுடைய
வீரக்கணவர் புரிந்த; புதுப்பிழை - புதிய குற்றமானது; புக்கு - உள்ளத்தே
நுழைந்து; உயிரை நலிவிட - உயிரையே துன்பம் செய்ய; அயில் கண்
நல்லார் - வேல்போன்ற கண்களையுடைய மகளிர்; அமுத வாயால் -
(முன்பு) அமுதம் வழங்கிய வாயால்; நச்சு உயிர்த்து - (நச்சு) பாம்பைப்
போல மூச்சை வெளிப்படுத்தி; மெலிவு உடை மருங்கில் - மெலிந்துள்ள
இடையானது; மின்னின் அலமர - மின்னலைப் போலத் தடுமாறவும்; சிலம்பு
- சிலம்பானது; விம்மிஒலிபட - துடித்து ஒலிக்கவும்; உதைக்கும் தோறும் -
உதைக்கும் போதெல்லாம்; மயிர்ப்புளகு உறுகின்றாரை - மயிர் சிலிர்க்கப்
பெறுகின்றவர் களையும்;

     தலைவி உதைப்பதுதலைவனுக்கு இன்பம் தரும். உய்ந்த பிள்ளை
ஊடலைக் காட்டும் குறிப்பாக உதைத்தலை அபிநயித்தார். அப்போது எம்பார்,
‘அவனுக்கு அது தேட்டம், என்றார். வைணவ உரைவளம் (30பக்) காண்க.
                                                      (110)

     தூய - (மேகம் முதலானவைஇல்லாத) சுத்தமான; வெள்ளிடை -
வெட்ட வெளி போன்ற; மருங்குலார் - இடையை உடைய மகளிர்; தம்
மதிமுகம் - தம்முடைய சந்திரனை ஒத்த முகம்; வேறு ஒன்றாகி - பிறிதொருவடிவமாகி; கள்ளிடை தோன்ற - கள்ளின் சாடியிலே தெரிய;
நோக்கி -அதைப் பார்த்து (அதனால்); உள் உடை மயக்கால் - மனம்
சிதைந்ததால்உண்டாம் மயக்கத்தால்; உண்கண் சிவந்து - மையுண்ட
கண்கள்சிவக்கப்பெற்று; வாய்வெண்மை ஊறி - வாயில் வெண்ணிறம் பரவி;
துள் -துள்ளுகின்ற; புருவம் - புருவம்; இடை - நடுவில்; கோட்டி துடிப்ப
-வளைந்து துடிக்க; வேர் பொடிப்ப - வியர்வை அரும்பித் தோன்ற;