அனுமன், மிகுதியையும்பெருமையையும் குறிக்க. அரக்கர் கூட்டம் கடல்
எனப்பட்டது. அரக்கர் கூட்டத்தைக் கடல் என்றதற்கு ஏற்பக் கலக்கி என்ற
சொல் பொருத்தமாக வந்தது. மண்டோதரி மந்த உதரத்தவள். சுருங்கிப் படிந்த
வயிற்றினள் என்று பொருள். (4) | 5433. | ‘மீட்டும் இனி, எண்ணும் வினை வேறும் உளது
அன்றால்;
ஓட்டி இவ்அரக்கரை உலைத்து, உரிமை எல்லாம்
காட்டும் இதுவேகருமம்; அன்னவர் கடும் போர்
மூட்டும் வகையாவதுகொல் ?’ என்று முயல்கின்றான். |
இவ் அரக்கரைஉலைத்து ஒட்டி -இந்த அரக்கர்களை எல்லாம்
வருத்தி ஓடச் செய்து; உரிமை எல்லாம் - நான், இராமபிரானுக்கு
அடியனாகும் உரிமைத் தன்மை எல்லாம்; காட்டும் இதுவே கருமம் -
வெளிப்படையாகக் காட்டுகின்ற இதுவே நான் செய்யத் தக்க செயல்; இனி,
மீட்டும் எண்ணும் வினை - இனிமேல், மறுபடியும் ஆலோசிக்க வேண்டிய
காரியம்; வேறும் உளது அன்று - வேறு ஒன்றும் இல்லை; அன்னவர் -
அந்த அரக்கரை; கடும் போர் மூட்டும் வகை - கொடிய போரில்மூளச்
செய்யும் விதம்; யாவது கொல் என்று முயல்கின்றான் - எதுவாகும் என்று
நினைத்து (அதற்குரிய உபாயத்தை) ஆலோசிப்பவனாயினான் அனுமன். அரக்கரைப்போர் மூட்டி அழிப்பதே தான் செய்யத்தக்க செயல்
என்றும், அதுவே அடியவனாகக் காட்டுதற்குரியதென்றும் அனுமன்
எண்ணுகின்றான். ஆல். கொல்; அசை. (5) | 5434. | ‘இப் பொழிலினைக் கடிது இறுக்குவென்; இறுத்தால்,
அப் பெரிய பூசல்செவி சார்தலும், அரக்கர்
வெப்புறுசினத்தர் எதிர் மேல்வருவர்; வந்தால்,
துப்பு உறமுருக்கி, உயிர் உண்பல், இது சூதால். |
இப்பொழிலினைக்கடிது இறுக்குவென் - இந்தச் சோலையை
விரைவில் முறித்து அழிப்பேன்; இறுத்தால் - அவ்வாறு யான் அழித்தால்;
அப்பெரிய பூசல் செவி சார்தலும் - அந்தப் பெரிய ஆரவாரம் தமது
காதில்பட்டவுடன்; அரக்கர் வெப்பு உறு சினத்தர் - அரக்கர்கள்
கொடுமைமிக்ககோபத்தினராகி; எதிர் மேல் வருவர் - என்மேல் எதிர்த்துப்
போர் புரியவருவார்கள்; வந்தால் - |