ஒரு கையால் அவன்வயிரத் திண் சிலை உற்றுப் பற்றலும் -
(அவ்வாறுஅனுமன் தனது) ஒரு கையினால், அக்ககுமாரனது உறுதியான
வலிய வில்லை நெருங்கிப் பிடுங்கிக் கொண்டதும்; உரவோனும் -
வலியவனான அக்ககுமாரனும்; இருகையால் வலியா முன்னம் - தனது
இரண்டு கைகளாலும். அந்த வில்லைப் பிடித்து இழுக்கும் முன்னம்; அது
இற்று ஓடியது - அவ்வில் முறிந்து போய் விட்டது (பிறகு); அவன் - அந்த
அக்ககுமாரன்; இவர் பொன் தோளின் தன் கரிகையால் உருவி குத்தலும் -தன் உடை வாளினால், உயர்ந்த அழகிய (அனுமனது) தோளின் மேல்
குத்தியதும்; அதனை - அந்த உடை வாளை; சொல்கொடு வரு தூதன் -
(இராமபிரானது) சொல்லைச் சீதாபிராட்டியினிடம் சொல்லுமாறு கொண்டு வந்த
தூதனாகிய அனுமன்; பொருகையால் பறியா - தனது போர் புரியும்
கையினால் பறித்து; முதிர் பொறி ஓடும்படி இடை பிதிர்வித்தான் - மிக்க
நெருப்புப் பொறி எங்கும் பறந்து செல்லும்படி (தன் மேல் படுவதற்கு முன்)
நடுவழியிலேயே பொடியாக உதிரும்படிச் செய்தான்.                (35)

அனுமனோடு மற்போர்செய்து அக்ககுமாரன் மடிதல் 

     வாளாலே பொரல்உற்றான் - வாள் கொண்டு போர்புரியத்
தொடங்கிய அக்ககுமாரன்; அது இற்று மண் சேரா முனம் - அந்த வாள்
ஒடிந்து தரையில் விழுவதற்கு முன்னம்; வயிரத்திண் தோளாலே பொர
முடுகி - மிக்க வலிய தனது தோளினாலேயே போர் புரிய வேகமாக வந்து;
இடை புக்கு தழுவிக் கோடலும்  - அவ்விடம் புகுந்து அனுமனைத் தழுவிக்
கொள்ள முயன்றபோது; உடல் முற்றும் - அக்ககுமாரனது உடல் முழுவதும்;
நீள் ஆர் அயில் என மயிர் தைத்திட - நீட்சி பொருந்திய வேலாயுதம்
போல (அனுமனது) உரோமங்கள் குத்தி உட்புக; மணி நெடு வால் -