| 7968. | தோளில் புடையுண்டு அயர் சூரியன் மைந்தன்,
தாளில் தடுமாறல் தவிர்ந்து, தகைந்தான்,
வாளிக் கடு வல் விசையால் எதிர் மண்டி,
ஆளித் தெழில் அன்னவன் மார்பின் அறைந்தான்.
|
தோளில் புடையுண்டு - தோளில் அடியுண்டு; அயர் சூரியன்
மைந்தன் - வருந்துகிற கதிரவன் மகனாகிய சுக்ரீவன்; தாளில்
தடுமாறல் தவிர்ந்து - (அவனைக் கொல்லும்) தன் முயற்சியில்
தடுமாறுதலைத் தவிர்த்து; வாளிக் கடுவல் விசையால் -அம்பு போன்ற
கடுமையான அதிகவேகத்தோடு; எதிர் மண்டி தகைந்தான் - (அந்தக்
கும்பனுக்கு) எதிரே சென்று நெருங்கி; ஆளித் தொழில் அன்னவன் -
யாளியின் வீரம் போன்ற வீரத்தொழிலை உடைய (அக்கும்பனுடைய);
மார்பின் அறைந்தான் - மார்பில் அறைந்தான்.
|
(242)
|
| 7969. | அடி ஆயிர கோடியின் மேலும் அடித்தார்;
‘முடிவு ஆனவன் யார்?’ என, வானவர் மொய்த்தார்;
இடியோடு இடி கிட்டியது என்ன, இரண்டும்
பொடியாயின தண்டு; பொருந்தினர் புக்கார்.
|
ஆயிர கோடியின் மேலும் - ஆயிரம் கோடிக்கு மேலாக; அடி
அடித்தார் - (தண்டாயுதத்தால்) அடிகளை அடித்துக் கொண்டார்கள்;
வானவர் - தேவர்கள்; முடிவு ஆனவன் யார் என - (இவ்விருவரில்)
முடிவு காலம் வந்து நெருங்கியவர் யாவர் என (அறிய); மொய்த்தார் -
நெருங்கிச் சூழ்ந்தார்கள்; இரண்டும் தண்டு - இரண்டு தண்டுகளும்;
இடியோடு இடி கிட்டியது என்ன - இடியோடு இடி மோதியது
எனும்படி (மோதி); பொடியாயின - துகள்களாயின; பொருந்தினர்
புக்கார் - (அவ்விருவரும்) நெருங்கினவர்களாகி; (மற்போரிடத்)
தொடங்கினர்.
|
(243)
|
| 7970. | மத்தச் சின மால் களிறு என்ன மலைந்தார்;
பத்துத் திசையும் செவிடு எய்தின; பல் கால்
தத்தித் தழுவி, திரள் தோள்கொடு தள்ளி,
குத்தி, ‘தனிக் குத்து’ என, மார்பு கொடுத்தார்.
|
மத்தச்சினமால் களிறு என்ன மலைந்தார் - (சுக்ரீவன் கும்பன்
ஆகிய இருவரும்) மதமும் சினமும் கொண்ட மயக்கமுள்ள களிறுகளைப் |