| 7992. | மலைக் குவட்டு இடி வீழ்ந்தென்ன, வளைகளோடு
ஆரம் ஏங்க,
முலைக் குவட்டு எற்றும் கையாள்; முழை திறந்தன்ன
வாயாள்;
தலைக் குவட்டு அணைந்த செக்கர் சரிந்தன குழல்கள் தத்தி,
உலைக்கு வட்டு உருகு செம்பு ஒத்து உதிர நீர் ஒழுகும்
கண்ணாள்;
| மலைக் குவட்டு இடி வீழ்ந்தென்ன - (ஏங்கி அரற்றி வந்த
தானியமாலி) மலை உச்சியில் இடி விழுந்தது போல; வளைகளோடு
ஆரம் ஏங்க - (கையில் அணிந்துள்ள) வளையல்களும் (கழுத்தில்
அணிந்துள்ள) ஆரமும் ஒலிக்க; முலைக் குவட்டு எற்றும் கையால் -
முலையாகிய மலைமீது மோதுகிற கையை உடையவளாய்; முழை
திறந்தன்ன வாயாள் - குகை திறந்தது போன்ற வாயை உடையவளாய்;
தலைக்குவட்டு அணைந்த செக்கர் சரிந்தன - மேற்கு மலையில்
பொருந்திய செவ்வானம் (கீழே) சரிந்தது போன்ற; குழல்கள் தத்தி -
சிவந்த நிறமுடைய கூந்தல் அவிழ்ந்து பரவ; உலைக்கு - உலைக்
களத்தின் கண்; வட்டு செம்பு உருகு ஒத்து - திரண்ட பொருளாகிய
செம்பு உருகுவதை ஒத்து; உதிர நீர் ஒழுகும் கண்ணாள் - குருதி நீர்
ஒழுகுகிற கண்களை உடையவள் ஆனாள்.
| குவடு - உச்சி, ஆரம் - கழுத்தாரம், முழை - குகை, செக்கர் -
செவ்வானம், தத்தி - பரந்து, உலைக்கு - உலைக்களத்தின் கண்,
வட்டு - திரண்ட பொருள், முலைக்குவடு உருவகம், உதிரநீர் -
உருவகம்.
| (266)
| | 7993. | வீழ்ந்தனள் அரக்கன் தாள்மேல், மென்மைத் தோள்
நிலத்தை மேவ;
போழ்ந்தனள், பெரும்பாம்பு என்னப் புரண்டனள்;
பொருமிப் பொங்கி,
‘சூழ்ந்தனை, கொடியாய்!’ என்னா, துடித்து, அருந்
துயர வெள்ளத்து
ஆழ்ந்தனள், புலம்பலுற்றாள், அழக் கண்டும்
அறிந்திலாதாள்; |
|
|
|