மகரக் கண்ணன் மாயையால் மறைந்து போரிடுதல்
|
| 8429. | அத் துணை, அரக்கன் நோக்கி, அந்தர வானம் எல்லாம்
ஒத்தன உருவே ஆக்கி, தான் மறைந்து ஒளித்து, சூலப்
பத்திகள் கோடி கோடி பரப்பினன்; அதனைப் பார்த்த
வித்தகன், ‘ஒருவன் செய்யும் வினையம்!’ என்று இனைய
சொன்னான்.
|
அத்துணை, அரக்கன் நோக்கி - அவ்வளவில், மகரக் கண்ணன்
(தான் உருவாக்கிய மழையும் காற்றும் அழிந்ததைப்) பார்த்து; அந்தர
வானமெல்லாம் ஒத்தன உருவே ஆக்கி - இடைவெளியாயுள்ள
வானமெல்லாம் தன்னை ஒத்தனவாகிய உருவங்களை (மாயத்தால்)
தோற்றுவித்து; தான் மறைந்து ஒளித்து - தன் உரு வெளிப்படாமல்
மறைந்து பதுங்கி; சூலப் பத்திகள் கோடி கோடிப் பரப்பினன் - சூல
வரிசைகளைக் கோடி கோடியாகப் பரப்பினான்; அதனைப் பார்த்த
வித்தகன் - அதனைப் பார்த்த ஞான வடிவினனாகிய இராமன்;
‘ஒருவன் செய்யும் வினையம்’ என்று இனைய சொன்னான் -
‘ஒருவன் செய்யும் சூழ்ச்சி என்னே’ (என வியந்து) என்று
இப்படியாகச் சொன்னான்.
|
(28)
|
மகரக்கண்ணன் மடிதலும் மாயை அகல்தலும்
|
| 8430. | ‘மாயத்தால் வகுத்தான், யாண்டும் வரம்பு இலா
உருவம்; தான் எத்
தேயத்தான் என்னாவண்ணம் கரந்தனன்; தெரிந்திலாதான்;
காயத்தால் இனையன் என்று நினையல் ஆம் கருத்தன்
அல்லன்;
தீ ஒத்தான் திறத்தில் என்னே செயல்?’ எனச் சிந்தை
நொந்தான்.
|
‘மாயத்தால் யாண்டும் வரம்பிலா உருவம் வகுத்தான்’ -
(மகரக்கண்ணன்) மாயத்தினால் அளவில்லாத உருவத்தை |