ஒழுகுதலையின்றி;   அடியோம்   செயற்பால   என்னை?  - நின்
அடியோங்களாகிய எங்களாற் செய்யத் தக்கனயாவை உள்ளன?
 

உன்னை      உள்ளபடி    அறியோம்   -    “உணர்ந்தார்க்கு
உணர்வறியோன்”    (திருக்கோவை-9)    இறைவனின்    வியாபகத்
தன்மையை   அறிய   முடியாமை   குறித்து   ‘உலகை  உள்ளதிறம்
உள்ளோம்’ எனப்பட்டது. உள்ளோம் - நினைக்கமாட்டோம்.
 

‘திடவிசும் பெரிவெளி நீர்நில மிவைமிசை
படர்பொருள் முழுவது மாயவை யவைதொறும்
உடல்மிசை யுயிரெனக் கரந்தெங்கும் பரந்துளன்
சுடர்மிகு சுருதியு ளிவையுண்ட சுரனே!’
 

                                (திருவாய்மொழி - 1-1-7)
 

எனவரும்     நம்மாழ்வார் திருவாக்கு இங்கு  நினைக்கத் தக்கது.
சிற்றறிவாகிய  உயிர்,  பரம்பொருளின்  முழுமையை  அறியவியலாது.
எனவே,  அப்பரம்பொருள்  வகுத்த  வழி  பிறழாமல்  ஒழுகுதலன்றி
வேறொன்றும் செயற்கரியதாகும்.
 

                                               (222)
 

அரக்கர்     குலத்தை வேர் அறுத்து - (இரக்கமற்றவர்களாகிய)
அரக்கரினத்தை  வேருடன்  அறுத்துக் களைந்து; எம் அல்லல் நீக்கி
அருளாய்  என்று -  எம்முடைய  துன்பங்களை  நீக்கியருள்வாயாக
என்று;   இரக்க,   எம்மேல்  கருணையினால்  - (யாம்  நின்னைக்)
குறையிரந்து வேண்ட, எம்மேல் (நீவைத்த) பேரருளால்;  ஏயா உருவம்
இவை  எய்தி  -  (நினக்கு)  பொருந்தாத  மானிடவடிவங்களை ஏற்று;
அறத்தைப்  பொறை  தீர்ப்பான்  - அறத்தின்  (பொறுக்க முடியாத)
பாரமாகிய  தீமைகளைப்  போக்குதற்காக;  புரக்கும்  மன்னர்  குடிப்
பிறந்து  போந்தாய்  - (உலக உயிர்களைக்) காக்கும் மன்னர்குலத்தில்
அவதரித்து  இங்குவந்தாய்;  கரக்க  நின்றே நெடுமாயம் - (இவ்வாறு
எமது  குறை தீர்க்க வந்த நீ நின் இறைமைத் தன்மை)  மறைய  நின்று
நினது நெடிய