| 8815. | ‘இன்று வீகலாது, எவரும் எம்மொடு
நின்று வாழுமா நெடிது நல்கினாய்;
ஒன்றும் இன்னல் நோய் உறுகிலாது, நீ
என்றும் வாழ்தியால் இனிது, என் ஏவலால்!’
|
இன்று வீகலாது எவரும் எம்மோடு - (மேகநாதன் பிரமாத்திரம்
ஏவிய) இன்று எவரும் இறவாது எம்மொடு; நெடிது நின்று வாழுமா
நல்கினாய் - நெடிது காலம் நின்று வாழுமாறு உயிர் நல்கினாய்; என்
ஏவலால் நீ ஒன்றும் இன்னல் நோய் உறுகிலாது - என்
கட்டளையினால் நீ சிறிதும் துன்பநோய் அடையாது; என்றும் இனிது
வாழ்தியால் - என்றும் இனிது வாழ்வாயாக.
|
(113)
|
| 8816. | மற்றையோர்களும், அனுமன் வண்மையால்,
பெற்ற ஆயுளார், பிறந்த காதலார்,
சுற்றும் மேவினார்; தொழுது வாழ்த்தினார்;
உற்றவாறு எலாம் உணரக் கூறினான்.
|
அனுமன் வண்மையால் பெற்ற ஆயுளார் மற்றையோர்களும் -
அனுமனுடைய வள்ளல்தன்மையினால் ஆயுளைப் பெற்றவர்களாகிய
மற்றவர்களும்; பிறந்த காதலார் சுற்றும் மேவினார் தொழுது
வாழ்த்தினார் - அன்பு மிக்கவர்களாய் அவ்வனுமனைச் சுற்றிக்
கொண்டு தொழுது அவனை வாழ்த்தினார்கள்; உற்றவாறு எலாம்
உணரக் கூறினான் - அனுமனும் மருத்துமலையைக் கொண்டு வந்த
நிகழ்ச்சி எல்லாவற்றையும் அவர்கள் உணருமாறு கூறினான்.
|
(114)
|
மருத்துலையுடன் அனுமன் மீண்டு போதல்
|
| 8817. | ‘உய்த்த மா மருந்து உதவ, ஒன்னலார்,
பொய்த்த சிந்தையார், இறுதி பொய்க்குமால்;
மொய்த்த குன்றை அம் மூல ஊழிவாய்
வைத்து, மீடியால்-வரம்பு இல் ஆற்றலாய்!’
|
வரம்பு இல் ஆற்றலாய்! - எல்லையற்ற ஆற்றலை உடைய
அனுமனே!; உய்த்தமாமருந்து உதவ - நீ கொண்டு வந்த சிறந்த
மருந்து உதவுவதால்; பொய்த்த சிந்தையர் ஒன்னலார் இறுதி |