துள்ளு  பாய் புரவித் தேரும் முறை முறை தானே தூண்டி -
(இந்திரசித்து)  துள்ளுதலோடு  பாய்ந்து  செல்லுகின்ற குதிரைகளைப்
பூட்டியுள்ள தேரையும் தானே முறை முறையாகத் தூண்டிக்கொண்டே;
தன்பேர் ஆகமே ஆவம் ஆக அள்ளினன் பறிக்கும் பகழி-தனது
பெரிய  மார்பகமே  அம்பறாத் தூணியாகக் கொண்டு கையால் பற்றிப்
பறித்த   அம்புகளை;  வள்ளல்   மேல்  அனுமன்  தன்  மேல்,
மற்றையோர்  மல்திண்   தோள்மேல்  -   இலக்குவன்   மேலும்,
அனுமன்  மேலும், மற்றையோர்  தம்  மல்தொழில் பயின்ற தோள்கள்
மேலும்; உள்ளுறத் தூவி எவரும் உட்க ஆர்த்தனன் -அழுந்துமாறு
தூவிவிட்டு யாவரும் அஞ்சுமாறு ஆரவாரித்தான்.
 

                                                 (29)
 

         இந்திரசித்தின் வீரம் கண்டு தேவரும் இலக்குவனும் வியத்தல்
 

வீரர் என்பார்கட்கு எல்லாம் முன் நிற்கும் வீரர் வீரன்-“இவன்
வீரர்  என்று  புகழப்படுவோர்கட்கு எல்லாம் முன்  நிற்பதற்குரிய வீரர்
வீரன்; பேரர் என்பார்கள் ஆகும் பெற்றியின் பெற்றித்து ஆமே?-
வீரத்தில்  பேர்  பெற்றவர்கள்   ஆதற்குரிய  தன்மை இத்தன்மையதே
ஆகும்;  சூரர் என்று உரைக்கற்பாலார் துஞ்சும் போது உணர்வின்
சோராத்  தீரர் - சூரர் என்று சிறப்பித்துக் கூறத்தக்கவர்கள் இறக்கும்
போது வீர உணர்ச்சியில் சோர்வடையாத