துணிவுடையவர்    ஆவர்; என்று அமரர் செப்பி தெய்வப் பொற்பூ
சிந்தினார்  - என்று தேவர்கள் சொல்லிக் கொண்டு தெய்வத் தன்மை
வாய்ந்த கற்பக மலர்களாகிய பொன் மலர்களைச் சொரிந்தார்கள்.
 

                                                  (30)
 

அய்யனும், எய்த வன் பகழி எல்லாம் பறித்து, இவன் என்மேல்
எய்யும்  -  இலக்குவனும், “யான்  எய்த  வலிய அம்புகளையெல்லாம்
பறித்து இவன் என்மேல் எய்கின்றான்; கய் தடுமாறாது உள்ளம் உயிர்
இனம்  கலங்கா  -  இவன்  கை தடுமாற வில்லை,  இவன் உள்ளமும்
உயிரும்  இன்னும்  துளங்காமல் இருக்கின்றன;  யாக்கை மொய்கணை
கோடி கோடி மொய்க்கவும் இளைப்பு  ஒன்று  இல்லான் - (இவன்)
உடம்பில்    வலிமை    வாய்ந்த    அம்புகள்   கோடி   கோடியாக
மொய்த்துதைக்கவும்     இளைப்புச்     சிறிதும்       இல்லாதவனாக
இருக்கின்றான்; ஆண்மைத் தொழில் ஆற்றல்  இவனோடு  எஞ்சும்
என்றான்  - (ஆதலால்) ஆண்மைத் தொழிலாகிய ஆற்றல்  இவனோடு
அழியும் என்று வியந்து கூறினான்.
 

                                                 (31)
 

            இந்திரசித்தன்   இரவில்  இறவான் என  இலக்குவனுக்கு
                                         வீடணன  இயம்புதல்