அறுசீர் ஆசிரியவிருத்தம்
|
| 9184. | தூக்கிய தூணி வாங்கி, தோளொடு மார்பைச் சுற்றி
வீக்கிய கவச பாசம் ஒழித்து, அது விரைவின் நீக்கி,
தாக்கிய பகழிக் கூர் வாய் தடிந்த புண் தழும்பும் இன்றிப்
போக்கினன்-தழுவிப் பல்கால், பொன் தடந் தோளின் ஒற்றி.
|
தூக்கிய தூணி வாங்கி - இலக்குவன் தோளில் தொங்கவிட்டிருந்த
அம்பறாத்தூணியைக் கழற்றி விட்டு; தோளொடு மார்பைச் சுற்றி
வீக்கிய கவசபாசம் ஒழித்து - தோளோடு சேர்த்து மார்பைச் சுற்றிக்
கட்டியிருந்த கவசத்தின் கயிற்றை அவிழ்த்து; அது விரைவின் நீக்கி -
அக்கவசத்தை விரைவாக நீக்கிவிட்டு; தாக்கிய பகழிக் கூர்வாய்த்
தடித்தபுண் தழும்பும் இன்றி, - (பகைவன்) தாக்கிய அம்பின் கூரிய
வாய் வெட்டிய புண்ணின் சுவடும் இல்லாதபடி; பல்கால் தழுவிப்
பொன் தடந் தோளின் ஒற்றிப் போக்கினன் - பலமுறை தழுவியும்
அழகிய பெரிய தோளினால் ஒற்றியும் போக்கினான்.
|
(69)
|
வீடணனை இராமன் புகழ்ந்து பேசி இனிது இருத்தல்
|
| 9185. | ‘ஆடவர் திலக! நின்னால் அன்று; இகல் அனுமன் என்னும்
சேடனால் அன்று; வேறு ஓர் தெய்வத்தின் சிறப்பும் அன்று;
வீடணன் தந்த வென்றி, ஈது’ என விளம்பி மெய்ம்மை,
ஏடு அவிழ் அலங்கல் மார்பன் இருந்தனன், இனிதின்,
இப்பால்.
|
ஏடு அவி்ழ் அலங்கல் மார்பன் - இதழ்கள் விரியப் பெற்ற மலர்
மாலை அணிந்த மார்பினை உடைய இராமன்; ’ஆடவர் திலக!
நின்னால் அன்று! இகல் அனுமன் என்னும் சேடனால் அன்று-
(இலக்குவனை நோக்கி) ‘ஆடவர்களிற் சிறந்தவனே! (இவ்வெற்றி)
நின்னால் உண்டானது அன்று! அனுமன் என்கின்ற |